Żyniaczka miała być na drugi dziyń. Dziyń skorzij przecióngech deczko, przegnółech poła... łożarstwo, zojfyngylaga, „śtriptiś”, dziołszki, take tam jesce inksze... nó nic takigo, ajnfachowy polterabynd, ale... tak by tak, po wszyjskim bółech festelnie ściorany. Jak fest? Nó, stopieróńsko. Tak lebo inakszij we dniu, kiej miôłech stanóńć przed ółtôrzym, musiôłech być jesce pieróńsko naprany, bo – jak mi niyskorzij gôdali – uśmiychôłech sie blank iptowato, mamrôłech cosik pod fusiskiym, możno ze trzi razy prasknółech ło zol, a na łostatku narzigôłech modyj pani we dekolet.
I wiycie! Tak sie miarkuja, iże po tym wszyjskim, po tyj stopieróńskij gańbie... biskup przeniesie, przekludzi mie kaj indzij, na blank inkszô fara...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl