Juzaś goldfisza....

Trzech kamratów chycióło ci gryfnô goldfisza, złoto rybka. Ta fisza, jak to ci łóne majóm we zwyku, rzóńdzi:
– Puście mie chopy, a spôłnia kôżdymu swôs po trzi winsze, tzri życzyni.
Chopy deczko pomedikowali, i po jakimsik łoka mrziku pedzieli – dobra!
Piyrszy se zawinszowôł:
– Jô, to bych kciôł mieć fajnistô chałpa we Biyszczadach, ku tymu kónto we banku na jakesik 10 mln dularów i szwarnô, szykownô baba.
Ta fisza na to:
– Fertik, môsz!
Drugi juzaś sie zawinszowôł:
– A jô kciôłbych mieć udziôły we jakimsik srogim, miyndzynarodowym kóncyrnie, szumny, ekskluziwny restourant we mitelpónkcie, cyntróm stólicy i przinôjmnij dwie mulatiny...
Na to juzaś ta fisza:
– Fertik, môsz!
Tyn trzeci fric dosik dugo medikuje i po pôruch minutkach napoczynô wymiyniać:
– A jô, to bych kciôł, coby moja lewô graca łobrôcała sie sztyjc nad mojóm palicóm, prawô graca coby sie gibała, fómlowała na zdel, wzduż ciała, a gowa coby mi sztyjc i jednym ciyngym kolybała sie do przodku i do zadku.
– Moga ci to zbajstlować – pado na to ta goldfisza – ale jeżeś tego isty, co ty kcesz? Wiysz, môsz przeca trzi winszbildy i mogesz prosić ło wszyjsko.
– Ja, jeżech blank isty, blank pewny coby mi moja lewô graca łobrôcała sie sztyjc nad mojóm palicóm, prawô graca coby sie gibała, fómlowała na zdel, wzduż ciała, a gowa coby mi sztyjc i jednym ciyngym kolybała sie do przodku i do zadku.
Ta fisza ino plaskła łogónym ło woda i już, fertik.
Tak jakosik po roku kamraty juzaś sie trefiajóm i napoczynajóm łozprawiać:
– Chopy, jes stopieróńsko zajebiście! – gôdô piyrszy. – Cicho, ruła, dobrô, szwarnô babeczka, a jô żyja ino ze procyntów...
– A jô, chopy, móm fol pijyndzy, jeżech prezesym zarzóndu i kôżdydziyń dupcza sie ze dwióma mulatinami, szykownistymi babskimi krojcóngami.
Trzeci śnich styrcy wele, fómluje swojimi gracami i beble:
– Kurwa..., jôch cheba blank źle se łobrôł!