Lekcyjô polskigo...

Kiejsik we drugij klasie podstawówki rechtórka przikôzała dzieckóm napisać zadani, we kierym bydóm gryfne polske słówecka „zapewne” i „gdyż”. Jedna dziołszka naszkryflała tak:
„Zapewne jutro bydóm byzuchanty, gdyż mamulka uwarzóła srogi kastrol nudelzupy!”
Mały Hanysek juzaś napisôł tak:
„Zapewne jutro bydzie gryfno launa, gryfno pogoda, gdyż we nocy bóło na niybie mocka gwiôzdów.”
Terôzki we raji bół Ecik, kiery napisôł tak:
„Idzie drógóm starô Majzlinô i niesie pod parzóm New Yotk Times’a...
– Nó, a kaj słówecka: zapewne” i „gdyć”? – pytô rechtórka.
– Na to Ecik ze rułóm:
„ Zapewne idzie srać, gdyż niy poradzi po ynglicku...” – dokóńczół zdani Ecik.