Wrôcô chop ze delegacyji, ze dinstrajzy pryndzyj, niźli zapedziôł. Wlazuje do pomiyszkaniô i merknół, iże we szlafcimrze, spode sztepdeki wystôwajóm dwie pôry szłapów: małe i srogsze. Wzión ze antryju taki srogô falyta, taki kij baseballowy i napocznół niym prać łod szłapów aże blank do wiyrchu bez ta sztepdeka. I ku tymu ze srogachnóm uciychóm suchôł jak te istne stynkajóm. A iże sie przi tymu deczko zmôchôł i zafucôł, poszôł do kuchyni coby sie czegosik szluknóńć. Kiej ino wlôz zarozki sie kapnół, iże driny stryrcy jejigo starô przi ausgusie i pomywô.
– Aaa, to ty, mój roztomiyły chopecku! rzykła baba. – A prziwitôłeś sie już ze... świekrami?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl