Wele lazarytu, na plantach zicnół se na bance jedyn chop i ślimtô jak maluśki synecek. Podlazuje ku niymu jedyn mody karlus i pyto sie go:
– A czamu to panoczku tak festelnie ślimtôcie?
– Anó, synek, pizło mi już łoziymdziesiónt lôt, łożyniółech sie ze nôjgryfniyjszóm jakoch ujzdrzoł dziołchóm... staróm ino dwadzieścia pôra lôt, mô ci łóna miara 90/60/90... warzi stopieróńsko szmektnie, dupcza ci jóm kiej ino mi sie zakce, po wieczerzy czytô mi roztomajte gyszichty...
– Nó, tóż ło co wóm sie rozłajzi?
– Anó, synek, blankech zapómniôł... kaj jô mniyszkóm...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl