Sóndca pytô chopa na łozprawie ło szajdóng:
– Rzyknóm mi łóni czamu kcecie brać szajdóng, czamu kcecie sie rozwiyść ze swojóm babeczkóm po telich latach?
– Anó, wysoki sóndzie, poznôłech ci jóm, smówiyli my sie, zatym bóła żyniaczka, synek nóm sie urodziół, łokrzciyli my go. Niyskorzij bół mój gyburstag, zatym zemrziło sie mojij szwigermutrze, erbnółech niyskorzij lepszyjszô robota i deczko niyskorzij przekludziyli my sie do srogszego pomiyszkaniô. Dalszij synek poszôł do łochrónki, a jôch we robocie sztajgnół i erbnółech srogszy gyhalt, lajstli my sie moderny autok, synek poszôł do piyrszyj kómuniji...
– Nó, tóż wyglóndô, iże mieliście mało kej, wyjątkowo wydarne i szczysne małżyństwo, skany tóż tyż wasz wniósek ło szajdóng?
– Anó, wysoki sóndzie, bo tak jakosik we łostatnich dnioszkach niy bóło żôdnyj przileżitóści do słepaniô gorzôły i piyrwszy dziepiyro rółz uwidziôłwech moja baba blank, ale to blank na... TRZYŹBO!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl