Trefiyli sie rółzczasu dwie sómsiôdki na siyni. Nó, i jedna pytô drugij:
– A po czamu sómsiôdko sómeście dzisiej po czôrnu?
– Anó, bo mój stary niy żyje.
– Ło Pónbóczku! A jakóż to tyż sie stanóło? Przecamć jôch go jeszcze wczorej widziała jak gracôł i radlół we waszyj zegródce.
– Anó, kopôł, radlół. A zatym poszli my do składu sprawić mu nowe szczewiki. Pasowôł jedna pôra, drugô, trzeciô.... dziesióntô... I gôdóm mu: Niy uwijej sie Alojz, pasuj gynał, dokumyntnie, coby na zicher byli dobre. Na łostatku, po pôruch godzinach wróciylichmy sie do chałpy, łón łoblykô te blank nowe szczewiki i gôdô, iże sóm knap, za sztram....
– Nó, i niy zatrzasli byście gizda?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl