Śtyry moc uwziynte katoliczki szlukajóm se wrółz po maluśku kafyj i cichuśko łozprawiajóm. Piyrszô rzóńdzi:
– Mój synek jes kapelónkym. Kiej łón wlazuje kajsik do izby ludzie gôdajóm ku niymu: Łojcze!
Na to drugô gôdô:
– Ja, a mój synek jes biskupym i kiej łón wlazuje kajsik do izby ludzie wrółz rzóndzóm: Waszô Miyłóść!
Na to wszyjsko łodrzykô trzeciô:
– Mó synek jes już kardinalym. I kiej łón wlazuje kajsik do izby pôłnyj ludzi wszyjske mianujóm go: Waszô Ekscelyncjô!
Skuli tego, iże szczwôrtô blank nic niy gôdô, jeji kamratki lekuśko ci jóm zachyncajóm, powiydzajóm:
– Nó..., nó i...?
– Wiycie! Mój synek jes ci galantnie i fajniście pakernym tancyrzym. Kiej łón wylazuje na bina wszyjske baby we tym tyjatrze wrzescóm: Ło mój ty Boże!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl