Mocka już bóło wiców, i szpasownych cufali skuplowanych ze hazokiym. Możno i jô terôzki rzykna jedyn tela, co deczko inkszy.
Trefiyli sie kiejsik we Africe hazok i żirafa. Hazok sie tak szkubie trółwa i zaziyrô na tyn dugi kark łod tyj żirafy. Po pôruch minutkach ta żirafa sie łodzywô:
– Teee, hazok, a niy kciôłbyś mieć taki dugi kark, tak dugachny gałgóń jak jô?
– Niy, blank niy... mie styknie, tyn, kiery móm...
– A kuknij ino hazok, dzisz tam te liściô na wiyrchu tego stroma... jô poradza tam sióngnóńć...
– Nó, i...
– I jak szkubna se te liściô, to łóne niyskorzij tak polekutku wandrujóm mi do żełóndka, do tyj mojij trownicy ... a tyn gyszmak mi tam driny two, i two...
– Eee, mie tam jes jedno, mie tyn mój kark styknie...
– Te, hazok, a jak jô sie tak ugibóm, i szlukna sie wody, a zatym sztrekna gowa na wiyrch i ta woda tak polekuśku ciurlikô aże do mojich bachorów... to taki szykowny gyfil bez pôrã minutek driny....
– Te, żirafa... a rzigałaś ty już kiejsik?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl