Juzaś dwie kamratki....

Wiycie! Dwióm kamratkóm, gorkim przaciółkóm udało sie yntlich przekónać swojich chopów, coby łostali same we chałpie, kiej łóne do kupy pójńdóm sie wrołz na wieczerzô do jakisik kaczmy; coby sie pospóminać stare, dôwne i dobre jóngferskie czasy.
Po poruch flaszeckach biôłego wina, po flaszce zektu (szałmwajnu) i jesce ku tymu pôruch achtlikach gorzôły, baby wylazujóm ze restołrantu blank naprane! We dródze nazôd do chałpów łobie łoroz chyciyła laksyra ... a to możno beztóż, co za tela wysłepali. Niy miarkowali kaj na wartko pójńść sie wyjscać i wyeać. Nó i jedna gôdô do drugij:
– Wlejzymy sam na tyn smyntôrz, tukej pewnikiym terôzki żôdnego niy bydzie.
Wlazujóm rajn na tyn kiyrhow i nôjprzodzij jedna syjmuje batki, jscy, wyciyrô sie tymi batkami i ... wyciepuje je we krzôki. Uwidziała to ta drugo kamratka i na doczkaniu sie przipóminô, iże mô na sia festelnie drogô, markowô garnitura, i to jesce ci bół gyszynk łod jejij chopa. Nó i żôl by jij bóło tak kajsik we krzôki te batki wyciepnóńć. seblykô tedyć te swoji „stringi”, wrażuje je do kabzi, jscy a zatym srywô szlajfa ze piyrszyj lepszyj galandy na grobie, coby sie ta swoja rzić podetrzić. Nó, i tela.
Na drugi dziyń chop tyj piyrszyj zwóni do chopa łod tyj drugij mamzeli:
– Jorg, bali sie niy poradzisz wystawić, co tyż to sie u mie stanyło! To już na isto fajrant mojigo małżyństwa! Szlus ze tóm babóm!
– A po jakiymu? – pytô sie deczko zaspany, jesce niy blank mónter, bamóntny kamrat.
– Suchej Jorg! Moja starô przikwanckała sie nazôd do dóm po wczorejszyj wieczerzy ze twojóm staróm kajsik kole pióntyj na rozwidnioku festelnie ci napranô i ku tymu jesce – dej pozór! – niy miała na sia ... batków!
Na to ze rułóm tyn łocucóny kamrat:
– Hanys! Chopie, to jesce jes psinco, blank niy miarkujesz, co wypokopiyła moja starô.
– A co tyż moge być jesce gorszyjszego? – pytô sie Hanys.
– Nó, przilazła blank nadrzistanô i tyż bez batków, bez tych „stringów”, coch to jij fóndnół na gyburstak, ale jesce ku tymu miała ci wetkanô do rzici szarłatnô szlajfa ze napisym:
„Nigdy ło cia niy przepómnymy: Bercik, Ignac, Stanik i côłki reszt kamratów ze siyłówni!!!”