Wiycie! Piyrszy rółz uwidziôłech jak sie do imyntu łozgzukôł jedyn mój kamrat Hajna. Łozeźlół sie i rozjargoł, cyciół ci mie bół za knefel łod westy na słodach we naszyj siyni i rzóńdziół:
– Wiysz Ojgyn, łónegdaj przilozech trocha na fleku do dóm ze roboty, ze werku. Deczko my ze kamratami szluknyli, połozprawiali ło bele czym, ło babach, ło roztomajtych uciychach chopsko-babskich i take tam belery. Wlôz żech do naszyj kuchyni, przicupnółech sie tak na zydelku i podwiyl moja starô niy napoczła rychtować łobiadu, pedziôłech ci tyj mojij Hyjdli, coby ruk-cuk wlazła na stół i wartko sie seblykała. A łóna mi na to, iżech jest naprany aboch prziszoł blank ło rozum. Forsztelujesz sie to Ojgyn? Jô prziszoł ło filip, jô?
– Nó, mógła przecamć tak, Hajna, wypokopić... ty po robocie, połednie i kaujesz jij sie seblykać...
– Ale jô nic, Ojgyn, ino sztyjc koża ji sie seblykać, bo jak niy, to prasknół bych jóm bez pychol, coby ji tyn côłki puc z gymby śleciôł. A wiysz, iże symnóm to ci blank niy ma błoznów.
– Nó, cheba niy ma...
– Nó, tóż wlazła ci łóna na tyn stół, seblykła sie i napoczla sie tak pomaluśku łobrôcać, łobyrtać naobkoło....
– Eee, Hajna, to łóna gynał miarkowała jak ci sie to robi, a jes ci łóna wele szejśćdziesiónt lôt starô, prowda?
– Nó, i wiysz Ojgyn, mało mie pierón niy szczelół. Nó, rzyknij ty mi Ojgyn, Cóż tyż to te chopy widzóm we tym dioseckim „sztriptisie”. Powiedz mi, bo jô nic niy na isto blank tego niy miarkuja !
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl