Ło rozwidnioku bóło fest zachmulóno. chamernie. Po prôwdzie to już bół piyrszy dnioszek marca i cióndła sie jesce kalyndorzôwo zima, ale już wele dziewióntyj termómyjter pokazôwôł 5-6 gradusów ciypła. Śniega kajniykaj już ino ździebko leżało i – jakech pedziôł – bóło kalnie. Polekuśku’ech sie łogolół, zatym łoblyk i rychtowôłech sie do wylazowaniô na szpacyr. Wylozech ...
Na siyni łapnół mie synek łod sómsiôdów, srogi już chop, słószny, taki zwality, jesce fyrniok (chocia miyszkôł już ze swojóm libstóm) – Adik.
– Panie Ojgyn, panie Ojgyn! – napocznół już łod swojich dźwiyrzy. – A wy łoglóndaliście wczorej tyn szpil na tym naszym sztadijónie narodowym we Warszawie, ja?
I prasknół gorzcióm we zielazny gylynder aże zazwónióło we côłkij chałpie.
– A toć, iżech łogłondôł. – łodpedziôłech przistojnie, chocia blank ci mie fusbal niy zajimo już łod gryfnych kielanostuch lôt. – Łoglóndôłech tyn szpil naszego mańszaftu ze Portugalcykóma, ale wiela sie tam niy dziôło.
– Jak to niy dziôło? – zawrzesknół łozłognióny Adik. – Przeca, kiejby tyn nasz fusbalok Ludovik Obraniak gynał we drugij półowie trefiół te dwa razy do tora, to mieli bychmy dwa do nula i żôdyn ci tam Rui Patricio by tych Portugalcyków ci niy retnół.
– E tam, synek, gôdanie. – rzykóm ci mu na to. – Jakisik ci tam Ludovic Joseph Obraniak , Damien Perquis (łoba żabojady, chocia już na polskich paszportach) abo polski Miymiec (a możno miymiecki Polôk) Ojgyn Polanski roztopiyrzajóm sie we tym naszym mańszafcie...
– Panie Ojgyn, ale niy mogecie tak gôdać, przecamć my Polôki we tyj drugij półowie grali choby z nótów, szczylali na tor Rui Patricio... a juzaś bal po praskniyńciu Sławomira Peszko ino bez cufal znod sie miyndzy szłapami portugalskigo tormana.
– Nó dobra, synek, dobra – gôdóm moreśnie, coby niy aufryjgować mojigo dôwnego sómsiôda – widziôłech jak Wojciych Szczysny we piyrszyj półowie śtyry razy retowôł Polôków po efyju z woleja Naniego i tego moc wywołanego w świycie Ronaldo.
– Ale szykownićie trzimôł tyn nasz Wojtek Szczyny, prôwa? Dobrze zrobiół Smuda, iże wytrzas na zbity pychol tego łożyroka Borusa, bo tyn Szczysny móg terôzki dokôzać wiela jes we wercie.
– Nó, ja Adi, môsz prawie, ale jedne ci musza pedzieć, co naszô reprezyntacyjô, nasz manszaft podwiyl co – jak pedzioł bół jednyn fusbalowy fachman – jes bez krzideł i bez dzióba. Ale doczkómy, Adik, do czyrwca i łobejzdrzymy jak tyż to te nasze łorły bydóm sie sprawówać na tym Euro 2012!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl