Wiycie! Baby, kiere jesce bakajóm, kiere jesce majóm jakosik ci robota – króm łobrôbianiô, łopatrôwaniô dziecek, stóniô ło nie – nôjredszij robióm sprawónki we sobota. A skuli tego, co jô terôzki musza sie ło wszyjsko we chałpie trôpić, boch pynzjónista, a moja babeczka jesce robi – wszyjske sprawónki robia we szczwôrtek abo pióntek, coby niy stôć choby ipta we srogich rajach. Ja, ja, we rajach, bo bezmać wszyjsko ci terôzki idzie sie lajstnóńć w składach, nó, trza mieć ino mocka pijyndzy, ale my bez rajów, bez sklepowych kolyjków blank żyć niy poradzymy. Wylozech tak jakosik kole połednia we łóński pióntkek na naszô Krojcka, coby wszyjsko do łostatka przikludzić na sobota i niydziela do chałpy, a sam zarôzki za winklym łapła ci mie, zastómpióła Morcinkowô baba.
– Kuknijcie ino, Ojgynku, do mojij tasi, do mojij epy.
– Nó, i...?
– Przeca nicech za tela sie niy sprawióła, nicech takigo niy kupióła a musiałach we warzywniôku zabulić côłke trzidziyści złocioków. A kaj ci tam jesce moje medikamynty i... piwo do mojigo Alfrida? Tyn mody minister łod zdrowiô tela nametlôł, namiyszôł we tych medikamyntach, iże cowiek blank niy poradzi spokopić co, i za wiela moge sie lajstnóńć... a nasze dochtory piszóm recepty na corôzki drogsze papry i mediciny.
– A dyć ustóńcie wajać Morcinkowo, aże ustóńcie. Dociepli przeca waszymu chopowi do pynzyje côłke 71 złocioków, tóż czamu jesce jamrujecie.
– Jezderkusie! Ojgynku! Ja dociepli, ale skuli tego, iże ... mieli jim na bezrok dociepnóńć, już przecamć łod paździyrnika, kiej ino handlyrze spomiarkowali, napoczli wszyjsko dźwigać tak, iże te stopieróńske 71 złocioków ledwa styknie na chlyb i kartofle, a kaj tam płat, sztróm, łopłocki?
Na to przikwanckôł sie ku nóm Chimek łod Bregulów (mianujóm ci go wicnie elektrykôrz 4,5V) i bez słówecka: Serwus – napocznół ze rubyj ruły:
– Wajôcie, jamrujecie, a poradzicie sie wystawić wiela straciół skuli tyj naszyj ministerki Muchy prezes Rafał Kapler ze tego Narodowego Cyntrum Szportu?
– Nó, uchlastła mu ta szykownistô dziołcha bez pół mln złocioków! I dobrze, co zrobióła!
– A wiycie wiela za swoje wywczasy na Floridzie musiôł zabulić Lech Walęsa – cióngnół dalszij Chimek Bregula – abo Ryszard Kalisz za swojigo jaguara?
– Chopie! Ty mi sam niy wyjyżdżej ze Kaplerym, Wałynsóm lebo Kaliszym...
– Ja, ja panie Ojgyn! A te nasze posły juzaś dyszkutiyrówali ło tym przidôwku dróżyźniannym, tela, co jich tam na tym zolu bóło ino pôruch i tak by tak ta ustawa do aszynkibla wrółz wciepli... Jô już, panoczku Ojgyn, na żôdnego ze tych gizdów welować niy pójńda... i tela!
– Eee tam, poradzicie sie forsztelować ludkowie moji, iże miyszkańce maluśkij dziydziny Liulou we prówincyji Kuangsi we Chinach niy poradziyli do łostatka uwiyrzić w to, co jim sie przitrefióło. Jedna ze tamesznych bôb, 95 lôt starô – Li Xiufeng znodli môrtwô we jeji prykolu. Pôra dni niyskorzij, na pôranôście godzin przed pochówkiym, kobiyta kajsik sie podziôła ze jeji truły. Jak sie niyskorzij pokôzało, starecka uzdała wyjyźć ze tyj krzini, we ftoryj miała ci być pochowanô, i to ino beztóż, iże... do imyntu zgłódniała. To ci jes cufal, prôwda? A niy jakiesik ci tam przidôwki dróżyźnianne abo inksze belakwastry....
A zatym wartkoch pyndalowôł do dóm, bo coch miôł jesce pedzieć?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl