Wiycie! Jô myślôł sie, iże żyja we kraju, we dziydzinie, kaj wszyjsko jes na isto blank normalne, kaj wszyjske ludzie... myślóm, medikujóm. A to dziepiyro co, pokôzało sie, iże to gówno prôwda. Łobejzdrzôłech we telewizyji szpasowny fal. Baba znodła na hasioku łobrôzek naszego JP II na papyndeklu, powiesióła ci go na ścianie we cerzinyj izbie... napoczło sie hajcować, nó taki łogrómnucny łogiyń. Wszyjsko sie we chałpie spolóło, wygorzało. Zole, myjble, wszyjsko co bóło we chałupie... łostôł ino tyn łobrôzek naszygo papiyża. Baba spokopióła, iże to bół CUD, znak ze niybiosów. Łostała baba, i jeji familijô bez niczego, blank goło, wszyjsko poszło w luft, ale rzykła (dejcie pozór): WIYRZA, iże to Jan Paweł II nad nami czuwô! Nó, niy kciôłbych, coby tak nadymnóm wachowôł, czuł.
Pewnikiym ftosik, fto wyciep tyn łobrôzek na hasiok, wiedziôł, iże łón jes gówno wert, i go wyciep, ale u tyj baby (niy byda mianowôł jakij)... to bół CUDOWNY łobrôzek. Wszyjsko zgorało, ale łón łostôł... cud.
I kiejech już ku tymu doszôł, rzykna cosik ło (ze miymiecka) wunderwaffe, znacy sie całbrownyj, cudównyj bróni. Ło cudach samtukej u nôs. Niy móm rôd pisać po inkszych, ale jes jedyn chop, kierego móm stopieróńsko rôd (mianuje sie Paweł Wakuła, i pisze we cajtóngu Angora), i kierego humoryski rôd tuplikuja na naszô godka.
Łón ci łostatnio napisôł cosik takigo:
Łoficyjyry skludzóne do kupy, zebrane na zicóngu Sztabu Gyneralnygo ze łosupiyniym gawcyli na dziwokigo, niyzwykłygo byzuchanta. Ministrowi łobróny azistowôł anó hiyrarha we lilowyj piusce, i na isto niy bół to nasz biskup polowy Wojska Polskigo.
– Panoczki, trefiyli my sie samtukej we sprawie nôjwyższyj wôgi... – napocznół Tomasz Siemoniak. – Idzie sam ło bazpieczyństwo narodowe! Łoddowóm terôzki głós jego „ekscelencyji” biszopowi.
Byzuchant, bez czekanió, przeszôł ku rzecy.
– Moje we roztomiyłe, hamerikóńske alijanty certolóm sie ze łobjimaniym nôs swojóm „tarczóm antyraketowóm”, a ku tymu tyż niy wiadómo, eźli lokówane we Polsce rakety marki Patriot sóm uzbrojóne. Tóż tyż niy bez prziczyny nasz polygły pod Smolyńskym wiceminister łobróny porównôł je we swojim czasie do blumynkiblowych flanców...
Łozbrzmiôł przitulmióny butel, kiery świadczół ło tym, iże jynerôły łod dôwna ubolywajóm nad takim stanym zachów.
– Na szczyńści niy sómy blank niyporadne i bezbrónne – biszop podniós graca, tak choby kciôł uholkać wszyjskich. – Sóm iste, bezpochybne dowody na to, iże za naszym tryjómfym nad bolszewikóma 15 siyrpnia 1920 roka stôła łosobiście Przenôjświyntszô Paniynka!
– Jakóż to? To niy my wygralichmy dziynka gyniuszowi Józefa Piłsudzkigo, bohatyrstwu polskich wojôków aji złómaniu ruskich szyfrów bez ółberlojtnanta Jana Kowalewskigo? – zadziwiół sie stopieróńsko jakisik jynerôł.
Wiktoryjô zawdziynczómy ino Matce Boskij Czynstochowskij! – łoświadczół, dôł do wymiarkowaniô stanówczo biszop. – A to łoznaczô, iże durch i jednym ciyngym łozporzóndzómy nôjgróźniyjszóm wafóm na świycie, znacy sie jeji całbrownym łobrôzkym. Arsynôł atómowy wszyjskich zupermocarstwów to przi nim pinkel!
– To łoznaczô złómanie równowôgi siył we świycie... – spomiarkowôł wartko ze zgrózóm kieryś ze wojôków. – Co na to Ruske i Hamerikóny?
Biszop ino zruszół ramiynióma.
– Niych sie Ruske strôchajóm, a Hamerikóny mogóm nôs co nôjwyżij prosić ło rekómyndacyjô i przimółwa u Przenôjświyntszyj Paniynki. Terôzki to my jim mogymy we swojij łaskawóści zapewnić i garantjyrówać „tarcza antyraketowô”!
Juzaś łozbrzmiôł letki butel, tóm razóm jednakowóż pôłny rojszpróngu, pôłny niypokoju. Jynerôły rozwôżali miyndzynarodowe kónzykwyncyje tyj zituacyji.
I ino jedyn mody ółberst niy straciół zimnyj kwi.
– Nie ma co sie anryjgować, podniycać – mrónknół. – Historyjô wyścigu zbrojyniô uczy, iże na kôżdô zuperwafa, zuperbróń zarozinku, na doczkaniu padô łodpowiydź.
– A co łóni majóm na myśli? – nadymôł sie biszop.
– To, iże Ruske już we 1612 roku mieli u sia całbrownô ikóna Matki Boskij Kazańskij, kierô łosobiście przeżynóła polskich wojôków ze Moskwy!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl