Wlazuje jedyn Hamerikón do szynku we Polsce i rzóńdzi:
– Słyszôłech chopy, iże wy Polôki, to sómeście stopieróńskie łożarciuchy. Wetna sie ło 500 dularów, iże żôdyn swôs niy wysłepie litra gorzôły na eks.
W tym szynku cichuśko. Kôżdy sie strachô wetnóńć. Jedyn ze tych słepoków bali i pitnół ze tego szynku.
Śleciało pôra minutek, wrôcô tyn sóm istny, co to skorzij śmietnół, podlazuje ku tymu Hamerikónowi i gôdô:
– Jô sie moga chopie ze cia wetnóńć! Kcesz?
– Ja! – łodrzykô Hamerikón. – Ółber dôwej sam tyn liter gorzôły!
Tyn istny wzión taki gymboki łoddych i sruuu... ze tego litra łostała ino blank próznô flaszka.
Hamerikóna sztopło, ale wybulół te 500 dularów i na łostatek rzykô:
– Jô tam niy móm nic na prociw, ale mógbyś mi chopie pedzieć, kajś to poszôł pôra minutek skorzij?
– Anó, to jes ganc ajnfach. Jôch poszôł do kaczmy wele, coby sprôwdzić, eźli mi sie to udô!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl