czwartek, 12 września 2013

Italijóńske szpageti...

Jedyn żyniaty fric miôł bez pora lôt frajerka, kochanka, Italijónka. Rółzczasu rzykła ci mu łóna, iże nagónióła, zaciónżóła.
Łón, blank niy kciôł popsować zniypowôżyć swojij reputacyji i swojigo małżyństwa, dôł jij sporo, niyłecko pijyndzy, coby sie wykludzióła do Italiji i tam urodzióła te dziecko. Coby samtukej niy bóło żôdnego breweryji i szkandalu. Forszlagowôł jij tyż, iże bydzie bulół alimynyta do łoziymôstego gyburstaku dziecka.
Łóna przichwôlóła tymu, ale jesce spytała:
–A jak jô ci móm poswać wiadómość, iże tyn dzieciôk sie urodziół?
– Ano, coby to wszyjsko utrzimać we tajymnicy, wyślij mi postkarta na moja dómowô adresa ze jednym ino słóweckiym „spaghetti”! Wtynczôs jô ci byda posywôł te alimynty na łodchowani i kust dlô tego dzieciôka.
Nó, i łóna wyjechała... wykludzióła sie...
Tak jakosik po dziewiyńciuch miesióncach tyn istny wrôcô na łodwieczerz ze roboty do chałpy, a sam ci jego baba rzykô:
– Te, chopie! Dostôłeś pierónym dziwokô postkarta... blank nic niy poradza spokopić, co to jes...
Chop wartko:
– Dôwej mi sam zarôzki ta szkartka, kukna ino, co ci tyż to jes...
Baba dała swojimu chopowi ta postkarta ale pozornie, przitómnie go zmustrowała, kukała na niygo. Chop napocznół czytać ta postkarta, zblôd jak ściana i... na łostatku wybulół, zymdlôł...
A na tyj postkarcie bóło napisane:
"Spaghetti, spaghetti, spaghetti, spaghetti, spaghetti.”
Trzi dółzy, porcyje ze kulkóma miynsnymi, dwie bez... poślij wiyncyj... zółzy!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

ojgyn@interia.pl