Rōłczasu jedyn istny wrŏcŏ festelnie naprany do chałpy. Jejigo babeczka łod proga te swoji sra-ta-ta-ta, ty naprańcu, ino ci gorzŏła we palicy, i take tam zwykowe jamrowanie i wajanie...
Tyn istny siōngŏ do kabzy, wyciōngŏ szkartka i rzōńdzi:
– Dobra! Prziniōs’ech ci taki mogerny „test” i zarŏzki uwidzymy eźliś jes łobeznanŏ i kultōralnŏ do łostatka.
Baba ze złōściōm:
– Nō, łobejzdrzymy, napoczynej czytać!
– Jaaa, pytani piyrsze: podej mi miana jakichsik dwiōch walutōw!
– He, he... na tyn przikłŏd: dular i ojro.... sztimuje?
– Nō, dobra. A terŏzki podej mi chocia dwie zorty strzodkōw „antykōncepcyjnych”!
– Jezderkusie! Moga ci podać przinŏjmnij dzieisyń zortōw tycg strzodkōw.
– Ja, ja... wiyrza ci. Pytanie trzecie: wymianuj mi chocia ino dwie rzyki we... Islandii... Co? Nic niy gŏdŏsz? Wiedziŏłech! Ty krōm szmalu, pijyndzy i tego zeksu niy mŏsz blank inkszych zachōw we palicy, inkszych zainteresōwaniōw.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl