Rōłzczasu jedyn istny kciŏł se na ciuliku cosik wydziyrgać. Poszŏł do takigo „studia tatuażu” i gŏdŏ, co by kciŏł sie wydziyrgać na ciuliku słōwecko: „Willy” bo tak ci go mianuje jego libsta.
– Nō dobra – pado na to tyn, co to miŏł dziyrgać – ale coby sie te słówecko zmieściōło musisz pōn tyn ciulik... postawić.
Tyn istny deczko go tak poklupŏł, pokloprowŏł, fujara stanōła, tyn macher łod dziyrganiŏ wydziyrgŏł te miano. Po pŏruch dniach tyn istny poszŏł na plaża nudystōw. Leży, ale na tym jejigo ciuliku widać ino piyrszŏ i łostatniŏ literka... ”Wy”. Zaziyrŏ tak naobkoło a wele niygo legnōł sie murzin i tyż ci mŏ wydziyrgane „Wy”.
Chop sie na kwilka łobrōciōł, ździebko tyn ciulik pokloprowŏł i terŏzki już leży hyrnie ze napisym: „Willy”.
Tyn murzin tak kuknōł, łobrōciōł sie, poklepoł tyn swōj ciulik i zatym legnōł sie na plecy a na ciuliku mŏ wydziyrgane: "Welcome to Ibiza everybody"!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl