Szulsztōnda we szkole podstawowyj, we jakisik minderhajtce. Rechtōrka pytŏ dziecek jake tyż to łōne wiedzōm nōwŏści we medikamyntach ze łostatnich miesiyncy. I jakōż by inakszij, Hanysek piyrszy dźwigŏ graca i wrzescy:
– Jŏ, jŏ wiym!
Nō, tōż rechtōrka sie go pytŏ:
– Hanysku, tōż tyż rzyknij nōm jake miarkujesz nŏjnowszyjsze medikamynty?
– Viagra, prosza pani.
Zdymbiŏłŏ rechtōrka, niy wiedzieła co pedzieć, upewniŏ sie eźli dobrze usłyszała. Hanysek potwiyrdzŏ, tōż tyż łōna pytŏ dalszij:
– A rzyknij ty mi Hanysku, na co tak prŏwdōm je ta Yiagra?
– Pewnikym na drabszajsn, na sraczka – łodrzykŏ Hanysek.
– Jakōż to Hanysku na sraczka, na morzisko? Jeżeś isty? – pytŏ zadziwanŏ rechtōrka.
– Ja, prosza pani. Kŏżdy dziyń na łodwieczerz moja mamulka gŏdŏ ku tatulkowi: zażyj ta diosecko Yiagra, to ci możno te twoje... gōwno stwŏrdnie!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl