piątek, 18 września 2015

My stare szoferoki...

Altyshajm, łozprŏwka przi śnŏdaniu:
– Wiycie, chopy, jŏ to ci już mōm tak liche grace, iże ledwa poradza utrzimać ta szolka ze tyjym...
– A jŏ, to juzaś mōm taki lichy weźrok, iże bali niy poradza ujzdrzij tyj mojijj szolki...
– Nōōō... jŏ tyż. Niy miarkuja blank na kogo żech przi łostatnim welōnku głōsowŏł... jŏ blank niy widziŏł żŏdnych mianōw na tyj welōnkowyj szkartce...
– Co padosz? Gŏdej głōśnij!
– A jŏ, to mōm ci chopy taki reumatyzmus, iże niy poradza sie ku wōm łobrōcić...
– Eee tam, jŏ jes „ciśniyniōwiec”, jŏ mōm taki druk, iże kej ino stana, to mi sie zarŏzki we palicy kryńci tak, iże niy poradza zrobić jednego szrita....
– Ja? Jŏ to poradza zrobić pŏrã krokōw, ale nigdy niy pamiyntōm kajech miŏł pōjńść!
– Eee, chopy, to jes wert naszygo podyszłygo wiyku...
– Nō, ale, chopy, niy ma jesce tak blank źle, przeca mōmy jesce chocia wszyjske... prawo jazdy, prŏwda?

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

ojgyn@interia.pl