Przilazuje rōłzczasu jedyn istny do dochtora i gŏdŏ, co go targajōm jajca.
– A łōni to czynsto uprŏwiajōm zeks, znaczy sie dupczōm?
– Nō, niy za czynsto. Zwykowo dupczymy sie ze starōm dwa razy ło rozwidnioku, zatym trzi razy kej wrōca ze roboty, nō i we nocce jesce dwa razy. Nō, ździebko wiyncyj przi szlustydniu.
– Nōōō... przi takim sztrichu życiŏ, to pewnikym niy ma gŏdki ło flamie, ło kōchance, prŏwda? – pytŏ sie opaternie dochtōr.
– Tak prŏwdōm pōnie dochtorze – łodrzykŏ ze rułōm tyn istny – mōm kogosik. Jużcić richtik niy ma letko, musza pitać ze roboty, a dupczymy sie zaobycz nałōnczŏs drugigo śniŏdaniŏ, lecy kedy udŏ mi sie wkarować ku nij podwiyl jesce niy wrōca do dōm ze roboty...
– Tela sztosōw, sztuchaniŏ bez dziyń? – wołŏ ze zadziwaniym dochtōr. Tōż tyż niy ma sie co dziwać, ize wŏs panoczku targajōm jajca!
– Nōōō, pociyszōł mie pōn – rzyknōł tyn istny – boch jŏ już myślŏl, iże to łod brandzlowaniŏ sie, łod tyj dioseckij „masturbacyji”!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl