Jedyn istny miŏł mieć zoglyndziny, kōntrola ze finansamtu, ze tego urzyndu skarbowygo, ale łōn tak choby skorzij ździebko pometlŏł we tych swojich sztojerowych zeznaniach. Blank niy wiedziŏł jak ci sie miŏł łoblyc na te przileżitōść byzuchu, tōż tyż poszŏł nŏjprzodzij po dorada do znŏjōmygo doradcy łod sztjerōw, łod dŏwek. Tyn bez dugszego medikowaniŏ kŏzŏł sie tymu istnymu łoblyc jak łostatni łobrzympoł, chaderlok, coby tyn inszpektor miarkowŏł, iże richtik mŏ do czyniyniŏ ze hadziajym, nyndzŏrzym. Tyn istny jednakowōż nie do łostatka mu uwierzōł i poszŏł jesce do swojigo alwokata. Tyn alwokat juzaś kŏzŏł mu sie łoblyc jak nŏjlepszij, coby tyn inszpektor uważowŏł go słōsznie. Zmerskany, fest strŏpiōny ze kopfszelōntym we palicy poszŏł po dorada do rabina. Tyn go wysuchŏł ze rułōm i rzōńdzi:
– Tak jak ty to chopie łozprawiŏsz, spōminŏ mi sie gyszichta jednyj baby, kerŏ nie wiedziała jak sie prziłodziŏć na noc poślubnŏ. Matka kŏzała łōnyj łoblyc dugŏ, rubo nachthymda a kamratka jakisik zeksownŏ garnitura, znacy batki i cycnhalter...
Nale, panoczku jak to je skuplowane semnōm? – pytŏ tyn istny.
– Chopie, niy ma ważne jak ty sie łoblekesz. Zōłwizōł cie ze tego amtu... wypierdolōm!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl