Rōłzczasu jedyn chop, Jōłzel mu na krzcie dali, pedziŏł ku swojimu kamratowi przi ladze biyru we szynku:
– Moja starŏ mŏ dzisiŏj gyburstak i niy mōm anōngu jaki gyszynk łōnyj dać.
– Mōm idyjŏ! – łodrzykŏ kamrat. – Napisz łōnyj taki byszajnigōng, certyfikat, iże kej kce, to moge mieć dwie godziny nŏjlepszyjszego zeksu jaki sie łōnyj ino uzdŏ. Podszrajbuj to i dej łōnyj to na łodwieczerz.
Na drugi dziyń juzaś kamraty spichli sie we szynku.
– Jōłzel, coś dzisiŏj taki prziklapniōny, starośliwy?
– Wiysz! Napisŏłech coś mi pedziŏł, dołech tyn certyfikat mojij babie, ta mie wyściskała, wykusikowała… i wypolōła ze chałpy ze wrzeskym:
– Wrŏcōm za dwie godziny!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl