Metropolijô ślónskô...

Po nowotkach, po tych blank nowych parlamyntarzystach, po reprezyntantach Ślónskach niy pozdowóm sie, niy spodziywóm sie nicego. Przecamć niy po to łóni kandidowali, coby sużyli Ślónskowi i Ślónzôkóm, ino beztóż, coby swojim włôśnym partyjóm bedinować – pedziôł ci (niy bocza gynał, co do słówecka) zarôzki po łostatnim welónku nasz synatorz Kazimiyrz Kutz. A mie sie to gynał spómniało terôzki, kiejech sie dowiedziôł, iże ta côłko ustawa ło ślónskij metropoliji wyciepli, abo majóm wyciepnóńć do aszynkibla.
A bóło to tak. Michôł Boni, tyn minister łod administracyji i cifrizacyji, dôł do wymiarkowaniô, łoznôjmiół ci bół na takim trefie Związku Miast Polskich we Karpaczu, iże niy bydzie szpecijalnyj ustawy „metropolitalnyj” dlô Ślónska.
– Niy bydymi deptali drógóm ekszperimyntu ustawy, zakónu we jednym ino miyjscu we naszym kraju – gôdôł Boni. – Niy bydzie żôdnego projyktu, kiery bółby ci adrysówany ku jednymu gyjograficznymu łobszarowi, we tyj przileżitóści ku Ślónskowi. To wszyjsko łoznôczô, iże niy bydzie snochwiónyj bez PO zakónu ło krysie (powiycie) „metropolitalnym”.
Zarôzki tyż tyn minister dociep, iże to niy jes ino jego miyniynie, ale decyzyjô samygo prymiyra Donalda Tuska.
A jesce niy tak blank dôwno, poseł Tomasz Tomczykiewicz (terôzki już jakisik wicyminister) zapedziôł przed łóńskorocznym welónkiym uchwôlynie przed sia „ustawy metropolitalnyj” dlô Ślónska i Zôgłymbiô. Metropolia miała być fertik bez sto dni. I terôzki wyglóndô na to, iże ta ustawa blank łosmolyli, wciepli jóm ganc ajnfach do fuzekli.
Tak prôwdóm, to i te wszyjske nasze prezidynty ze Górnośląskiego Związku Metropolitalnego tyż sie miyndzy sobóm fest wadziyli (prezidynt Sosnowca kciôł bali, coby bóło nowe wojywództwo w plac metropoliji). A miało ci być tak sztramsko i gryfnie, a wylazło jak zawdy samtukej we Polsce – łoszkliwie. Bydzie z tego na isto psinco, aże sroge psinco. A jô jesce bocza jak niyftore kandidaty głósiyli ło sia, iże sóm „ślónskim głósym we parlamyncie” (choby ino Marika Nowôcka).
Samtyjsze, ślónske posły PO, poznali, spomiarkowali we pióntek (9 marca) załóżyni dôwno prziłobiycówanyj „ustawy metropolitalnej”. Gówne załóżynie, to zbajstlowanie krisu (pówiatu) metropolitalnygo. Autory prójyktu tego zakónu (prof. Czesław Martysz, prof. Bogdan Dolnicki i prof. Jadwiga Glumińska-Pawlic) łoznôjmiyli, iże Gónośląski Związek Metropolitalny blank niy zdôł ygzaminu i beztóż tyż ta idyjô, coby stwórzić tyn kris, tyn pówiat metroplitalny, do ftorego wlazłyby wszyjske miasta GZK. Ino, tak na isto, po jakiego pieróna potrza nóm jakigosik nowygo krisu? Bezmać ino skuli tego, coby prziszli ku sztamie wszyjske prezidynty, ftore sie sztyjc i jednym ciyngiym wadziyli. A tak prôwdóm, to te wszyjske warszawske angyjbery, niy kcieli, coby sie na nich pogorszyli i te ze Gdańska, Gdyni i Sopotu, te ze Krakowa, i te ze Wrocławiô. Tym tuplym wszyjsko pójndzie po starymu i niy bydzie jakosik tam Metropolia Silesia zawôdzać klugszajsróm, szterować wszyjskich we côłkij Polsce, prôwda?
I wiycie! Sam mi sztimuje gynał jedyn stary wic.
Nasze ludzie corôz to barzij rajzujóm po świycie, bo już ałsflug we tym Ygipcie jes przeca ło niybo tóńszy niźli podano rajza bez zima do Zakopanego. Tak ci tyż kiejsik trefiyli sie we Ygipcie na pustyni Sakkara łoszydliwy Warszawiôk, łoklany Kaszeb i nasz Ślónzôk. Płynyli se łódkóm, takóm ichnióm „felukóm” po tym Nilu, i wrółz ci uwidzieli glinianny zbónek ze dziwokim sztymplym. Wyłówiyli tyn szkorupiok, złómali tyn lakowy sztympel i łorôz z tego bóncloka wyfurgnół – jak to we araberskich bôjkach – srogi Dżinn.
– Kiejście mie uwólniyli, spôłnia wasze trzi winszbildy. Po jednym dlô kôżdego swôs – pedziôł ze rułóm tyn wypuszczóny dżinn.
Nôjprzodzij rzyknół Kaszeb:
– Jô ci tak przaja mojim Kaszebóm... Niych ci zawdy woda we tych naszych jeziórach bydzie snożno, rybów bydzie aże za tela, a rajzyndry, turisty niych tyż ci bydóm porzómne i zabrane.
Na to tyn Dżinn ze rułóm:
– Blank niy wymyślaty, ajnfachowy tyn winsz, ale kiej tak kcesz, to już môsz! Na to zarôzki ryje sie Warszawiôk:
– A mie to môsz wybudować naobkoło Warszawy łogrómnucny mur, coby niym łodgródzić moje sztramske miasto łod reszty tego iptowatego, zacófanygo kraju, i coby mi sam żôdne wsioki abo Ślónzôki sie niy przikludzali!
– Kcesz, to môsz. Fertik, zrobióne! – pedziôł Dżinn a do Ślónzôka gôdô:
– A ty co byś sie zawinszowôł?
– Rzyknij mi chopie cosik wiyncyj ło tym murze naobkoło Warszawy.
– Nó, łobjimô łón blank gynał côłke miasto, jes srogi na kilomyjter, jes tyż we cołkości betónianny i ruby na jakiesik na piyńćdziesiónt myjtrów. Żôdnô mysz sie bali niy prześliźgnie tam, ani nazôd.
– Nó, dobra. To terôzki nalyj ty, mój roztomiyły Dżinnie, rajn wody do pôłna!