Wiycie! Tak jakosik do półowy stycznia wszyjske wajali, wszyjske naobkoło jamrowali, iże samtukej u nôs blank zimy niy ma. Kiejsik, to ci byli zimy – gôdali niyftore – terôzki to ani podzim, ani zima i ani to wiesna. Za starego piyrwyj to byli zimy, niy to, co terôzki za tego prymiyra Dónalda Tuska. Terôzki skuli niygo wszyjsko ci sie sam u nôs do łostatka popśnióło. I kiejech tak suchôł tego karwiynczyniô i nôrzyczki wysznupołech ci we internecu wicny kónsek ło jednym istnym, kiery wykludziół sie we Biyszczady i napocznół ci tam pisać swój pamiyntnik, swój szpasowny tagebuch. Dejcie pozór, bo niy byda tego tuplowanie łozprawiôł.
12 siyrpnia...
Przekludziylichmy sie ze mojóm staróm do blank nowyj chałupy kajś we Biyszczadach. Jezderkusie, jak ci sam jes gryfnie! Wszyjske stromy naobkoło wyglóndajóm na isto hyrnie i wynióśle. Prómp, ganc ajnfach niy poradza sie doczkać kiej deknóm sie śniygym...
15 paździynika...
Ja, na zicher! Biyszczady sóm nôjpiykniyjszym, nôjszykowniyjszym miyjscym na côłkij ziymi! Wszyjske listka zwekslowali farby na takô tónacjô apluzinowô i szarłatniô. Pojechali my na taki róndfart po łokolicy i uwidziôłech pozdaleku pôra modych lelyni, sorników. Jake ci łóne szykowne i paradne! Jeżech isty, iże to nôjszykowniyjsze zwiyrzyńcia na świycie. Samtukej jes jak we biblijkowym raju. Pónbóczku! Jak mie sie sam podobô!
13 listopada...
Chnetki napoczynô sie syjzón na góny. Blank niy poradza sie wystawić jak tyż to ftosik moge kcieć zakatrupić cosik tak gryfnego, jak sornik. Móm nôdziyjô, iże chnet tyż śleci piyrszy śniyg...
4 grudnia (Barbórka)...
Łóńskij nocy śleciôł yntlich śniyg! Łocuciółech sie i wszyjsko naobkoło dekniynte bóło biôłóm sztepdekóm. Łobrôz jak ze jakij bożonaródzyniówyj anzichtkarty. Wylejźli my na zewnótrz, łodszauflowalichmy śniyg ze słodów i zatym jeszcze łodszauflowalichmy côłkô dróga dojazdowô, tyn nasz auffart. Napoczli my sie łobciepować śniyżkóma, sznyjbalami (jô wygrôł ta chaja), a zatym przijechôł sznyjflug, taki ci bager do śniygu i blank zasuł wszyjsko to, co my łodszauflowali. Musieli my juzaś to wszyjsko łodszauflować. Jezderkusie! Jak jô móm pierónym rôd te Biyszczady!
11 grudnia...
Łóńskij nocy juzaś śleciôł śniyg; fujało bez côłkô noc. Jes ci szykowniście! Tyn côłki sznyjflug zrobiół juzaś ta samô lajera, tyn sóm szpas ze naszóm drógóm dojazdowóm. Zasuł jóm! Ganc ajnfach... przaja tym Biyszczadóm.
19 grudnia...
Juzaś fujało, suło śniygiym łóńskij nocy. Skiż tego, iże bez tyn nasz auffart, ta dróga dojazdowô niy szło blank przejechać, niy dojechôłech do roboty. Jeżech do łostatka już usiotany, wypultany tym szauflowaniym śniega. Tyn giździorski bager, stopieróński sznyjrojmer!
22 grudnia...
Dzisiej we nocy nasuło, nafujało jesce wincyj tego biôłego gówna. Côłke grace móm we waserblazach łod tyj mojij hercówy. Jeżech przekónany, iże tyn côłki sznyjrojmer, tyn śniyżny bager ino czekô za winklym, kiej jô ino łodszaufluja ta moja dróga dojazdowô. Skurwysyn!
25 grudnia, Gody....
Wesołych pierdolónych Świónt! Jesce mocka wiyncyj tego biôłego gówna. Jak mi kiejsik wlejzie w grace tyn skurwysyn łod tego śniyżnygo bagra... forgot... jô go na isto zatrzasna, zatuca go na śmiyrć! Blank tyż niy poradza spokopić, po jakiymu niy posujóm drógi solóm, coby łozpuścióła te biôłe gówno.
27 grudnia...
Juzaś tego biôłego kurestwo śleciało bez noc mocka. Côłke trzi dni niy wyściubiółech kichola z chałpy, króm łodszauflowywaniô mojigo auffartu za kôżdóm razóm, kiej ino przejechôł tyn sznyjflug. Nikaj niy poradza dojechać. Mój autok jes ci pogrzybany pod hółdóm śniygu. Telewizyjny „meteorolog” juzaś zapedziôł, iże śleci 25 cyntimyjtrów śniygu bez ta noc. Moje roztomiyłe! Mogecie sie forsztelować wiela to łoznaczô szaufli pôłnych śniyga.
28 grudnia...
Tyn diosecki „meteorolog” blank sie łochybiół, szajsnół sie do łostatka! Bez noc śleciało 85 cyntimyjtrów tego biôłego kurestwa. Przecamć to ci niy łoztaje, niy łodmarznie bali i do półowy lata! Tyn stopieróński sznyjrojmer ugrzynznół, uwiónzgnół we cumiyńcie, a tyn skurwiel-szoferok prziszôł borgnóńć łodymie szaufla! Pedziôłech mu, coch już szejść razy połómoł te moje szipy, kiejech ci łodszauflowywôł te biôłe gówno ze mojigo auffartu, a zatym łostatnio szaufla rozpierdolółech ło jego zakutô palica.
4 stycznia...
Nó, yntlich wygramulółech sie, wychachrôłech sie ze mojij chałpy. Pojechôłech do składu lajstnóńć sie cosik do jôdła i kiejech wrôcôł, pod mój autok bechnół, wkarowôł pierdolóny lelyń i blank ci mi go łozpierdolół. Napochoł urwy kajś na śtyry tysiónce złocioków. Przecamć na isto przinoleżi sie, coby te wszyjske skurwysyńske lelynie powystrzylać. Że tóż tyż niy łozwalyli jich wszyjskich we myśliwiyckim, jegerskim syjzónie, kiej bół czôs na to!
3 môja...
Zawiózech mój autok do werksztatu we miyście. Niy uwiyrzicie, jak tyż to tyn autok zarościôł łod tyj skurwiałyj soli, kieróm posuwajóm nasze sztreki.
18 môja...
Przikludziółech sie ze mojóm staróm nazôd do miasta. Niy moga sie blank wystawić, jak ftosik, fto mô chocia przigorść, ździebko zdrowygo baczyniô, słósznygo rozumu, moge miyszkać we jakimsik zadupiu, we Biyszczadach!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl