Śtyruch żyniatych kamratów we niydzielne przedpołednie ugodało sie, coby pograć we tego modernego terôzki golfa. Przi trzecij ducce jedyn śnich gôdô”
– Chopy, niy môcie anóngu, coch jô musiôł dzisiôj ściyrpieć, coby swami pograć. Musiôłech snochwić mojij babie, iże we drugi szlustydziyń posztrajchuja côłkô naszô chałpa.
Na to łozwôł sie drugi kamrat:
– To jesce jes pinkel. Jôch musiôł łobiycać, iże bez tydziyń wykopia we tym naszym zegródku basing....
Trzeci na to rzykô:
– I tak chopy môcie jesce dobrze. Jô byda musiôł sprawić côłkowity rymónt, sprawónek naszyj kuchyni...
Śzczwôrty chop niy gôdôł nic, ale kamraty niy dali mu pokój.
– Czamy chopie nic niy gôdôsz? Niy musiôłeś swojij babie nic łobiycać, coby cie puścióła na tyn nasz szpil?
– Niy – łodrzyknół tyn szczwôrty fric – jô ganc ajnfach nasztalowôłech weker na pół szóstyj z rańca, i kiej zaglingôł, sztuchnółech ta moja starô i spytôłech sie jóm opaternie: nó tóż zeks ło szaroku, abo szpil golfa ze kamratami? Usłyszôłech ino tela:
– Odpierdol sie... kije do golfa sóm we szrancku we antryju!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl