Styrcóm ci rółczasu na plaży dwa ćwoki i „ćpajóm” ta swoja trôwka we swojim kółecku. Łorôz z niyba na ziymia ślazuje PónJezusek. Zwyrtô sie tak naobkoło, hauzuje i swańdô sie po tyj plaży, medikuje sztyjc i jednym ciyngym, i znôgła jedyn ze tych ćwoków (ćpunów) wołô ku niymu:
– Teee, a pódź sam ino ku nóm!
Zaciykawióny PónJezusek podlazuje, zatym tyn ćpun dôł mu cygareta ze tóm trôwkóm i pedziôł:
– Môsz, zakurz se dobry czowieku!
– A co to jes? – pyto PónJezusek.
– Zakurz , sztachnij sie mocno to zarôzki wszyjsko spokopisz.
PónJezusek zakurzół, festelnie sie sztachnół....
Po jakimsik łoka mrziku jedyn ze tych ćwoków spytôł ci sie go:
– Teee, a jak ty tak na isto môsz na miano?
– Jeżech... Jezus Krystus!
– Nóóó... i ło to sie rozłajzi!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl