Jak umar....

Szulsztónda katyjmusu we szkole. Klôsztornô panna pytô dziecka jak tyż to umar PónJezusek.
Wszyjske dziecka sie zgłôszajóm do łodpowiydzi i ino maluśki Hanysek nie dźwigô gorzci. Ta szwestera wołô go do łodpowiydzi.
– Hanysku! Ty na isto niy wiysz jak umar nasz PónJezusek?
– Niy!
– Nó, tóż bydziesz musiôł przijńść na nastympnô lekcjô katyjmusu ze swojim łojcym.
Na drugi tydziyń ta klôsztornô panna gôdô do hanyskowego łojca:
– Pytóm sie dziecek jak umar nasz PónJezusek; wszyjske dziecka sie zgłôszajóm a ino wasz synecek tego niy miarkuje.
– Wiedzóm łóni siestrô – łodrzykô łojciec łod Hanyska – my miyszkómy na takim ci zadupiu, iżechmy bali niy wiedzieli, iże łón chorowôł!