Śniôdanie....

Rółzczasu we szynku jedyn Polôk jy śniôdanie. Ku niymu przisiô sie jedyn Hamerikón ftory durch i jednym ciyngym żuchlôł kaugómin. Po jakimsik łoka mrziku pytô tego Polôka:
– To we Polsce jycie côłki chlyb?
– Nó ja, a czamu by niy?
– Bo my we USA jymy ino łostrzódka a skórecki łodkrowómy, sztaplujymy do paketlików, łoddôwómy do „recyklingu”, zatym przerôbiómy na „croissanty” i sprzedôwómy do Polski. – łodrzykô bezreszpektnie tyn Hamerikón, kiery dalszij żuchlô tyn swój kaugómin.
A Polôk na to nic, i tela.
– A marmelada to tam we Polsce jycie? – pytô dalszij tyn Hamerikón.
– Anó, jymy...
– Nó, bo my we Hamerice ćkómy ino friszne ółbsty. Skórki, kerny i take tam jesce roztomajte abfale zamlujymy do pakslików, łoddowómy do „recyklingu”, przerôbiómy na marmelada i sprzedôwómy do Polski. – rzóńdzi Hamerikón i sztyjc żuchlô tyn swój kaugómin.
Na to tyn Polôk już niy strzimôł i rzykô:
– A zeks to we we tyj waszyj Hamerice uprawiôcie, ja?
– Nó, dyć żysz uprawiómy!
– A co robicie ze waszymi kóndónami?
– Jak to co? Wyciepujymy!
– Nó, bo wiedzóm łóni, my we Polsce to te swoje kóndóny zamlujymy, sztaplujymy we roztomajtych pakytach, łoddowómy do „recyklingu” a niyskorzij przerobiómy je na kaugómin i sprzedowómy do Hameryki!