Starzik...

Rółzczasu przilazuje jedyn zwiykowany chop do „PZU” i rzóńdzi:
– Kciôłbych sie u wôs ubezpiyczyć na życie.
– A jaki stary ‘eście sóm panoczku?
– Pizło mi 85 lôt.
– Tóż sómeście za stary na ubezpiyczynie. Niy mogymy wôs ubezpiyczyć.
– Eee, to ci sie mój łojciec strôpi.
– To łóni majóm jescse łojca?
– Ja! A co?
– A jaki łón jes stary?
– Pizło mu 104 lata.
– Tóż przijńdóm łóni jutro samtukej ze swojim łojcym!
– Nó, to sie mój starzik uraduje, aże uraduje!
– To wy môcie panoczku tyż jesce starzika?
– Anó, móm!
– Jezderkusie! A jaki stary jes tyn wasz starzik panoczku?
– Mojimu starzikowi pizło już 122 lata.
– Nó, tóż zaprôszóm wôs panoczku na jutro do kupy ze łojcym i starzikym!
– Eee, tam, jutro niy mogymy przijńść!
– A po jakiymu?
– Bo jutro sie mój starzik żyni!
– Jezderkusie! To jimu sie jesce kce?
– Niy kce, łón musi!