I tu mi sie dzisiej spómniôł jedyn wicny fal. Do szule smycyli zawdy mlyko (abo łod Jóndercynyj ze Krojcki, abo łod Kaczmarkowyj ze Logiewnickij). Jak ci to tam smycyli, to już jes inkszô pôrã galot, bo czasym to i my, coby ino wykluglować sie łod lekcjów, szli zarozki po łósmyj do mlycarni po te kany z mlykiym. Jô ino bocza, co rółz kiejsik przijechół fórmón ze maluśkóm rolwagóm, kierô cióngnół gryfny, fajnisty yjzel. A możno, to ci bół stary Mugenschnabel ze dziołszynnyj szkoły, ze tyj ci dôwniyjszyj „łoziymnôstki” – już niy bocza.
Ta fóra sztopła kole mojij „siedymnôstki, kole takij fojerplómpy. Stary fórmón (możno to i bół stary Ceglarski?) poszoł do szule a my – jak to zawdy syncyska – napoczli mierzić, napasztować, szkubać, tyrpać tego biydnego yjzelka przi ojku. Ino jedyn synek, Michôł łod Hajmanki stôł ci sie z kraja i niy szterowôł ci tego zwierzôka. Łoroz wylazuje ze szuli tyn fórmón, łozeźlóny jak sto diosków, i dôwej tyrać ze biczyskiym, ze takim korbaczym za nami, coby nóm po tych rziciach wyszczylać. My citali, śmigali kaj fto móg i ino tyn ślimok Michôł łod Hajmanki łostôł przi fórze bo myślôł, co jes niywinowaty; przeca łón tego yjzla blank niy szterowôł i ... dostoł łod kuczera fanga bez pychol. Ani niy doczkôł, coby go łón prasknół ze drugij zajty, ino tyż zarôzki pitnół drap do szule. A tam ci sie we dźwiyrzach wrómbôł ci we naszygo ksiyndza Wale, we tego kapelónka łod katyjmusu.
– Co za szus i grundelok ze cia, synek ? – wrzesknół nasz kapelónek i prasknół ci go tyż juzaś bez pysk.
Festelnie ześlimtany wpolół Michôł na słody i gynał szczas ci sie ze naszym rechtorym Balcarkym.
– A cóż to tak wrzeszczysz, choby cie fto ze skóry łobdziyrôł łochyntolu? – pytô ci go tyn rechtór.
– A bo, bo ksióndz kapelónek mazli mie bez pysk, a jô ... a jô ... przeca tymu, tymu ... yjzlowi blank nic niy zgobiół – wystynkôł Michôł.
Nó, i Michôł dostôł trzeci rółz we sznupa, po fresie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl