Móm znajómygo we słósznym wiyku, wtory nabrôł szkrabki na nauka łobsugi kómputra. Tak po prôwdzie interesjyrujóm go ino gróntlagi zorty „poczta” i „wiadomości sportowe”.
Już blank pochytôł zaszaltrowanie laptopa kneflikiym „power” i uwidziôł, iże tyn kómp zaszaltruje sie sóm bez jego hilfy. Uważowôł, iżby łotwar se możno Google (bo słówecko przeglóndarka bóło mu blank cudze), kaj by móg wlazować na te świńske zajty, na te pornusy. Niy miôł ci ale żôdnego łobrôzka (takij kómputrowuj ikóny) na ykranie i spytôł sie mie, eźli dô sie jakosik łobsugować tyn côłki „Start” ze tastatury, bo jak mô ta strzałecka (tyn „kursor”) we prawym wiyrchnim winklu do zawiyraniô łokiynek, to przeca niy bydzie śnióm sjyżdżôł bez côłki ykran.
Tóż zech mu rzyknół, iże styknie druknóńć znacek „windows” na tastaturze.
– Cego?
– Znacek „windows”.
– Jaki znacek?
– Windows!
– A kaj jes tyn diosecki znacek?
– Chopie! Pomiyndzy „alt” a „ctrl” ...
– .... Kaj? ...
– Na lewyj zajcie na spodku!
– Aaaa ... wyntilator, propeler! Toś niy mog, do sto pierónów, zarôzki tak gôdać?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl