Zorty kamractwa...

Kamractwo to jes na isto srogo rzec, to jes gryfno i szykowno zacha, to ... to zawdy sie kajś, lebo kiejś przidô, bydzie go możno festelnie potrza. Tela, co inakszij te kamractwo wyglóndô u chopów i blank, ale to doimyntnie inakszij u babów. Bo dejcie sie pozór! Chocia to tak na isto pewnikiym same miarkujecie, poradzicie to spokopić, nieprôwda?
U babów to jes tak : Przilazuje jedna tako mamzela do dóm ło pół szczwortyj ło szaroku, na rozwidnioku, ździebko chycóno (co tam ździebko? fest!), kudły ci rozkociymbane, zjachrane, szaty popuczóne, poskurcane... chichrô sie, choby sie lajstła nowy lipynsztift lebo ojla parfinu ...
– Kaj tyś do dioska kandego do terôzki bóła? Godej mi sam zarôzki bo blank niy szczimia – rzóndzi wnerwióny chop i małowiela a go moge szlag trefić.
– Jô ... jô ... kaj jô bóła ? Ep ... hm ... kcesz na isto wiedzieć, ja? – szwandrusi ta istno libeźnie.
– Ja, ty, ty! Kajś sie tak dugo słańdała, kajś sie do terôzki smykała? – pytô sie jóm corôzki już barzij rozgzukany chop.
– Jô? ... A co tyż sie to yntlich stało? Bo dzisz chopecku roztomiyły ... jô ... bóła u Elzy, u tyj mojij kamratki, miarkujesz? Jô tam śnióm heftowałach ... znacy ... łobie my sie tak deczko heklowali. Kciałach ci usztrikować taki gryfny zegówek dlô cia na gyburstak. I tak ci nóm to śleciało.
– Co ?...
– A co ? Niy wierzisz mi ? – gôdô fałesznie ta yma. – Nó, tóż glingnij sie dó nij.
Drrrrr, drrrrr ....
– Halo, to ty Elza? Sam jô, ja chop mojij baby. Bóła u cia moja baba, bo gôdała mi, co bez côłko noc cosik łobieście heklowali lebo sztrikowali.
– Ja, ja łóna bóła u mie, bóła – pado na to zgodliwie kamratka.
– To po jakiymu jes ci łóna takô napranô, co? – pytô sie jesce barzij wkurzóny.
– ??? Nó, wiysz, co cie byda sam cyganić ... łóna cie na isto ze kimsik zdrôdzô – ta istno już wszyjsko wyfaflała. – Nó ale, kiej kcesz, to mogesz sam dó mie przijńść. Zebier ze sia jakosik flaszecka dobrygo wina i ... a ... a mogesz być już dzisiôj na łodwieczerz ?.....
A u chopów to jes juzaś tak :
Przilazuje chop rano kole pióntyj do dóm, festelnie łożarty, nabzdryngolóny choby kopaczka, kudły potargane, na pycholu i na kraglu łod hymdy masne fleki ci po lipynsztifcie, ancug blank popuczóny i sklabustrowany, a ze gymby capi, choby ze starego tryjtka abo kiejby sie kista starego piwa łoztrzasła.
– Mie tam nic niy łobłajzi kajś ty bół! – jargô sie deczko baba. – Blank mie to niy łobłajzi... jô... jô już móm kofry zaladowane i wykludzóm sie wrółz ze dzieckóma do mojij mamulki. Nó ale, tak jesce na łostatek, chocia mie to ganc niy szteruje, jes mi to blank jedno, rzyknij mi ino kajś to ty bez côłko noc bół ?
– Co gôdôsz? Ło co sie rozłajzi? Kaj co... kaj jô... kaj jô bez côłko noc gymziół, kaj jô wandrowôł ? – ździebko przimulóny, chop niy poradzi jesce zmiarkować, co tyż ta jejigo baba łod niygo kce.
– Môsz mi zarôzki pedzieć kajś bół! Chocia to mie zółwizół już blank niy łobłajzi. Psinco mi już do tego, mogesz robić co kcesz, łamzić kaj, ze kim i do kogo kcesz. Nic niy kca wiedzieć... ino tela kciałabych spomiarkować: kajś to tyż ty giździe dziosecki do terôzki bół?
– Jô, padosz jô, kaj jô bół ? A wiela to jes terôzki ? Jô ... jô, miarkujesz, jô bół u Ojgyna ... i bez côłko noc my szkaciyli.
– Co ty fandzolisz? U Ojgyna żeś bół? A dyć łoszkliwcu pieróński niy cygóń mie i niy kmiń tela.
– Niy wierzisz mi, niy?.... Nó, tóż sie glingnij do niygo... sam môsz telefółn... tyn mój łostatni gryfnisty mobilniôk.
– Halo, Ojgyn, sam jô, baba tego naprańca. Bół u cia mój chop? Szkaciyliście bez côłko noc, ja?
– Co, cy bół? Co, cy bół?.... A dyć łón jesce do terôzka snami grô !!!
Nó, ftosik festelnie móndry i bildowany pedziôł kiejsik, co dobre kamractwo, to jes ci gynał tak jak... ajsbajn ze kapustóm!