Gymża tak sie po tych mojich Pniokach, deptóm bele kaj i rozech trefiół na dwiuch starych knakrów takich bez siedymdziesiónt lot starych, naszych werkowych pynzjónistów. Zicli sie tak sam u nôs na plantach na bance i tak sie tam bele co łozprawiajóm a tak po prowdzie jamrujóm jak to ino stare chopy poradzóm. Razinku usłyszôłech jak jedyn śnich gôdô:
– Wiysz Ernst, kiejsik roztomajte ipty tuplikowali we telewizyji, iże jak bydymy stare, fest stare, to niy bydymy już MÓGLI !!! ... Wiysz, co jo miynia?
– Ja, ja tak godajóm do terôzka i cheba ... majóm prawie, prôwda?
– A dyć tam, cóżeś blank łogup, prziszołeś już ło gowa? Mie sie ino tak ganc ajnfach ... NIY KCE !
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl