Zawdych samtukej łozprawiôł roztomajte wice, a to ło policajtach, a to ło Żydach, ło babach u dochtora i take tam jesce. Ale, prziszołech na te idy, eźli szłoby wypokopić jakisik jedyn, jedziny wic, taki możno urzyndowy wic, ftory by fóngowôł ce côłkij Uniji Ojropyjskij? Możno i ja? I dejcie se terôzki pozór!
Jaki moge wyglóndać Ojropyjski raj...?
Łoztôłeś chopie napytany na taki urzyndowy lunch (terôzki niy ma drugigo śniôdaniô abo łobiadu, jes ino – lunch). Prziwitôł cie chopie Ynglynder, jôdło narychtowôł Żabojad, znacy sie Franzuz, Italijôk zajimôł sie tobóm przi tiszu a wszyjsko to zorganizjyrowôł Miymiec.
A jake moge być Ojropyjske piykło...?
Łoztôłeś chopie napytany na tyn sóm lunch. Prziwitôł cie chopie Żabojad, znacy sie Francuz, jôdło narychtowôł Ynglynder, Miymiec sie tobóm zajimô przi tiszu, ale... niy trop sie, wszyjsko to zorganizjyrowôł Italijok.
Coby możno bóło deczko szpasownij tyn wic wypokopiół i forszlagowôł jedyn Belgijok, coby razinku tyn szpas bół mianowany: Łoficijalnym Szpasym Uniji Ojropyjskij, i coby go wszandy poradziół łopedzieć kôżdy szkolorz we naszyj Uniji. Nó, i terôzki zebrała sie do kupy Rada Ojropyjskô,Ojropyjski Parlamynt, coby uzdać, eźli łostanie łón tym Łoficijalnym Szpasym Uniji Ojropyjskij, abo i blank niy?
I tak terôzki. Ynglynder dôł słósznie do wymiarkowaniô, ze takóm fresóm choby Baster Keaton, bez wekslowaniô swojij machy i bez ruszaniô gybisym, iże tyn wic jes stopieróńsko szpasowny. Żabojad juzaś słożół prociw skirz tego, co Francyjô pokôzali festelnie łoszkliwie we tym wicu. Luksymburg juzaś spytôł, fto dziyrżi prawa autorske tego wica, a przedstawiciyl Szwecyji, ze fałesznym uśmiychym, niy pedziôł ani słówecka. Dania spytała, kaj we tym wicu jes cosik ło zeksie, bo kiej tyn szpas mô być pośmiywny, musi cosik ło zeksie w niym być. Holandijô blank niy spokopióła tego wica, a Portugalijô juzaś niy spokopióła, co to jes słówecko: „wic”. Eźli to ci jes jake nowe miano? Szpaniol wytuplikowôł, co wic jes festelnie szpasowny ino wtynczôs, kiej rzyknymy, iże tyn ichni lunch bydzie ło piyrszyj po połedniu, a przecamć wteda u nich jes... śniôdanie. Greki uskargowali sie, iże żôdyn jim nic niy pedziôł ło lunchu, przepasowali beztóż tyż gryfnô przileżitość, coby naćkać sie darmowo i... zawdy we tyj Uniji sie łó nich przepóminô. Rumunia wartko spytała sie, co tyż to jes za diosek tyn lunch. Litwa i Łotwa uskargowali sie, iże zwekslowali jejich tumaczyni, co blank niy łobleci, tym barzij eźli sie to przitrefiô sztyjc i jednym ciyngiym. Słowacjô juzaś łoznôjmióła, iże eźli wic niy bół ło kaczycy i guliktraulerze to znacy, iże jejich tumaczynie bóło fyjlerne. Na co Ynglynder pedziôł, iże takô wersyjô jest tyż ci pierónym pośmiywnô. Uheroki jesce niy nastykli czytać côłkich stodwadzieścia zajtów swojigo tumaczyniô. Wtynczôs sztreknół sie jedyn Belgijok i spytôł, eźli tyn Belgijok, ftory wypokopiół tyn wic i go forszlagowôł, bół francuskojynzyczny abo holynderskojynzyczny, bo eźli bół francuskojynzyczny, to pewnikiym tyn wic bydzie bez niygo poprzity, a eźli holynderskojynzyczny, to Belgijô bydzie musiała tyn wic blank ci łodciepnóńć, niyzalyżnie łod wertu. Na fajrant trefu Miymiec pedziôł, iże fajniście jes se tak deliberować we tyj Brukseli, ale terôzki tak by ta potrza bydzie chycić jesce cug i zakludzić sie do Strasburga, coby powzióńć decyzjô. Poprosiół tyż, iżby ftosik łocuciół tego Italijoka, coby łón niy zniyskorzół sie na tyn cug, i coby wszyjske nastykli wrócić nazôd do Brukseli przed fajrantym tego dnioszka, i jesce coby poradziyli łoznôjmić decyzjô na kónferyncyji prasowyj.
– Jakô juzaś decyzjô” – spytoł chop ze Irlandji. Nó, i wszyjske uzdali, iże jes już na isto nôjwyższyjszy czôs, coby szlukóńć sie kafyju. A jedziny tam Pepik rzyknół ino: To je ono!
Miarkujecie pewnikiym, iże to jes ta côłko Unijô Ojropyjskô.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl