Chop bez „stulyjki”

Wiycie, niy bardzo wiedziôłech jak te beranie dzisiôj napocznóńć. Tak po prôwdzie to mie na isto kiejsik małowiela potrza bóło do szczyńściô. Stykło, co uwidziôłech jake szykowniste cycki i jużech bół – co tak łopaternie rzykna – we pôłnyj gotowości bojowyj. Moja ślubnô pamióntka jes flyjgeróm i lecy kedy zabôwiali my sie we Paniczka Dochtórka i niymoreśnego pacijynta. Stykło, co łóna łoblykła góminiannô glazyjka a jô już styrcôł „na baczność”. Myśla, iże to jes blank klar, ło co mi idzie ... wy wiycie, a jô miarkuja!
Nó, a terôzki ta richticznô gyszichta. To bóło jakiesik pôra lôt tymu nazôd. I tak rozczasu przifilowôłech na mojich „klyjnotach” podejzdrzane gulki. Festelniech sie zaniypokojół, tóż tyż zarôzki wybrôłech sie do dochtora. Tak blank ajnfach, to jeżech festelnie gańbliwy, tóż tak jakosik umiyniółech se, co mynij sie byda gańbiół, kiej pójńda do dochtora-chopa. Pón dochtór łobejzdrzôł ci mie, łobadôł i poswôł do „urologa”. Zakulwitołech sie do festelnie srogigo lazarytu, takij Wiycie, uniwerzityckij kliniki, kaj po akuratnym przesztudjyrówaniu listy dochtorów zapisôłech sie do poradni prziszpitalnyj na szprechsztunda, na wizyta do dochtora ło takim ci araberskim mianie. We tym dnioszku ustawiółech sie we raji i czekôłech jak i inksi. Jakech zmiarkowôł, wszyjske pacijynty we tyj raji byli pewnikiym wiyncyj niźli szejśćdziesiónt lôt stare (mie bóło wtynczôs kole śtyrdziyści). Co kwilka napoczynali sie jakiesik haje i breweryje ło to, fto i za kim stôł. Starziki naprôwda poradzóm być upiyrdliwe i zwadliwe. Ale to psinco, maluśki pinkel. Łodstôłech swoji we raji, prziszołech dran nó, i wlazuja rajn do szprechcimra. Pón dochtór połozprawiôł symnóm a zatym kôzôł mi sie seblyc i legnóńć sie na sztrółzaku. Łobadôł ci mie, a niyskorzij tak z niynazdaniô spytôł sie mie eźli niy byda miôł nic prociw, coby mie jesce sam łobadali, łobklupali sztudynty, medicinery. Nimech zdóńżół pomyśleć ... jużech sie ... zgodziół.
I wtynczôs pón dochtór wkludziół ku mie trzi całbrowne, szykowniste i szumne sztudyntki. Jedna śnich bóła nôjszykowniyjszóm Murzinkóm jakoch we mojim życiu widziôł (a widziołech we Tunezji, Egipcie abo na Kubie niyjedna takô galantnô, côrnô dziołcha). Krótke, blank niy do łostatka zapniynte laweryndy, moderne „biodrówki”, stringi ftore spod nich wylazowali, nable na wiyrchu, sztram abo za knap kocymajki. Jedna z tych dziołchów miała ci takô kieculka, iże kiej stanóła przi łoknie (a jô leżôł na tym ligysztulu), to blank wszyjsko bóło widać ... szło kuknóńć tam, kaj klara niy zaglóndô.
A jô już skorzij sam klarowôł, iżech jes pierónym wartki we tych chopskich zachach ... Zacis’ech sztram powiyki. Ludzie! Alech sie przeca poradziół to wszyjsko wystawić, forsztelować, miarkujecie ... prôwda?
A łóne, kôżdo śnich za rajóm łoblykali te góminianne handszuły i chytali mie za ... jezderkusie! za tyn mój miech, za te moji klyjnoty ... Krynciyli, macali, kukali i cosik ci tam ze tym araberskim dochtorym faflali, kómyntowali ... ale blank niy miarkuja co, bo wtynczôs spamiyntale, uwziyńcie napocznółech ci sie forsztelować jedna spaśno handlyra ze mojigo warzywniôka, gymizyhandlu na Krojcce. Ujzdrzołech jóm (takech sie forsztelowoł jóm) blank sago we tych zwiyngłych blumkółlach i ółberibach.
Kiej już mie gynał łobadali, jô ze srogóm nôdziyjóm, iże to już fajrant wizyty, napocznółech wstôwać alech usłyszôł słówa araberskigo dochtora:
– Mómy jedzinô we swojij zorcie, rzôdko przileżitóść wymacać, poskómać dosik jesce modego pacijynta. Pokôża wóm jak sie sprôwdzô eźli pacijynt niy mô „stulyjki”.
I pokôzół! Co to jes „stulyjka” niy byda sam gynał tuplikowôł styknie, co rzykna, iże jes to przipadłóść niyftorych chopów skuplowanô ze ciulikym.
Bółech już blank mokry. Ludzie! Co tam ludzie? Chopy, miarkujecie, co sie symnóm dziôło?
A dochtór rzyknół jesce:
– A terôzki dziołchy na wôs dran!.
Napocznółech cichuśko poślimtôwać. I juzaś kôżdô śnich napoczła sprowdzać.
I ... stało sie ... jezderkusie! Co tam byda gôdôł? Przeca same mogecie sie już kapnóńć ...
A araberski pón dochtór ze rułóm rzóndzi:
– A terôzki mogymy ucichtować u pacijynta „erekcjô”.
Jezderkusie, tak choby richtik te gryfniste, mode dziołchy jesce nigdy tego niy widzieli ...
Podcióngnółech galoty i wyparzółech ze kabinytu ....
A przi tym szprechcimrze pôruch łobmamlanych starzików niy poradzióło sie doczkać na swoja raja, na to, kiej i łóni przijńdóm ... dran.