Kiejsik razinku trefiółech mojich kamratów ze tego werku i pokwanckali my sie do kupy do do kaczmy na „Flocie” na maluśkigo sznapsa. Nó, i jak my to mómy we zwyku: tyn jedna laga, tyn drugô, trzeciô i ... zasik łod nowa: tyn jedna raja, tyn drugo raja aże ... wiyncyj grzychów niy spómna ( i toć niy za wszyskie żałuja!).
Troszycka zetrwało aż tu łorozki jak cosik niy gruchnie, jak cosik niy tómpnie, jak ci niy dupnie choby ze karbidówy abo kanóny. Gawca sie, a tu ze tego naszygo dynkmala, tego, kiery styrcy kole werku, rzicióm do chorzowskij dôwniyjszyj masarni) ślazuje tyn powstaniec ślónski, kiery mô fresa łod Ligonia. Jezderkusie ! Miarkuja, iże na isto bydzie szczwôrte powstanie ślonskie (a wiycie, iże w nocy ze 2 na 3 moja trefiyło na dicht dziewiyńćdziesiónt jedyn lôt ). Bo dejcie ino pozór. Postawiyli tego Powstańca gynał naprociw mojigo dôwniyjszygo werku, co to sie „Kościuszko” mianuje, coby durch wachowôł eli by tyj huty fto niy ebnół. Ale, tyn powstaniec ślónski tak ci sie zamamlasiół, iże mu spode kichola côłko huta zachachmynciyli a do kupy śnióm to jesce naszô chorzowsko masarnia. Nó toć. Wierza, iże szczwôrte powstanie musi możno skuli tego musi być i tela. Nic, ino trza gywery, rebuliki i pistółle ze chlywikow lebo spode wónglo skludzić do dóm, bo możebnie, co na isto moge być richtik gorko we Chorzowie.
I ... tu mie moja Elza łocucióła:
– Wstôwej mi tu zarôzki ty gizdzie pieróński, môsz tu bónclok maślónki, giskana zeltra i ustóń śpiywać na côłki karpyntel: „Do bytońskich strzelców wojsko zacióngajóm...”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl