Klugszajsry po ... gorzôle....

He, he! A możno miarkujecie, co jô przepómniôł już blank ło tyj gorzole? A dyć niy! Bo jô to tak, nikiej tyn Kochanowski szkryflôł:
„Ja inaczej nie piszę, jeno jako żyję;
Pijane moje rymy, bo i sam rad piję!”
Bo to już kiejsik jedyn móndrok gôdôł, iże: fto pije, tyn żyje, fto niy pije – tyż nic niy mô! A dyć i tyż tak: Fto niy słepie i niy łykô, to jes łobrôz niyboszczyka.
Dobra, dobra, jô niy kciôł tak, jô kciôł sam ździebko porzóńdzić ło tych naszych chopach, ło naszych sam u nôs na Pniokach (a i we kôżdym inkszym mieście, we kôżdyj samtyjszyj dziedzinie tyż).
Szynk, bele jaki i bele kaj, tela coby gospodzki na pómp, na krycha, na heft dôwôł. Jes taki jedyn istny (nôjdzie sie), kiery zawdy jes jankorny. Wysłepie dwie-trzi sety i idzie do dóm bez gôdki. Jes inkszy, gryfny, wysztiglowany, faflok i beblała. I takich jes we roztomajtych knajpach nôjwiyncyj. Podwiyl niy szluknie dwie-trzi achtle, nic niy gôdô ... niyskorzij to mu sie fresa nie zawiyrô. Abo taki gryfcok Walduś. Gryfny, szykowny chocia kurdupel i ... wyduldô łorôz trzi sety „Żubrówki”. Terôzki to ci łón jes perzółna, wszyjskie prezidynty, wszyjskie ministry, wszyjskie... a co tam, to ci sóm jejigo kamraty. Rzykniesz cosik ło kómputrze – łón miôł piyrszy; rzykniesz ło jakimsik knipsaparacie (tym terôzki modernym, „cyfrówce”) – przeca łón już je miôł skorzij wszyjskich, lebo bydzie miôł, bo przeca côłki bank to łón mô we swojij kabzi. Abo taki moderny „biznesmen”. Co tam „biznesmen”? Golac, tela co niy taki jak dôwnij, ino golac we „salonie” (bo terôzki sam u mie na Pniokach jes ci takich kole dziesiyńciuch „salonów” a ani jednego ... golaca). Wysłepie taki angyjber dwa piwa (kamrat łobsztaluje) i jedzie! Côłko polityka mô we jednym palcysku, wszyjskie polskie „reformy” – we jednym palcysku, polityka tego łoszkliwca Busha, a terôzki Baraka Obamy – we lewyj gracy. I rzyknij ino inakszij? „My byznesmyny” to sómy na isto lepszyjsze łod tych sam (sam we tym samym szynku tela, co na pómp) lepszyjsze. I jesce inkszy. Synecek, kurdupel, do śtyruch niy poradzi porachować, ale kiej szluknie tyż dwie-trzi sety ... to hura, jô jes „gieroj”, hojrok, buc. Na mie niy ma mocnych. A i stołkiym ci poradzi prasknóńć we szynkwas, a i forsknóńć kierymuś na szaket (bele, kiej jes srogszy, tego niy widziôł). Znôcie takich? Miarkujecie? Pewnikiym znôcie. Tela, co jich jes ci terôzki corôzki wiyncyj, bo na heft idzie szluknóńć, a na jôdło dlô staryj i dziecek niy zawdy styknie, pra? I, ino idzie sam pedzieć za takim Wacławem Potockim, kiery już kajsik tam we siedymnôstym wiyku napisôł bół:
„Nie budzić pijanego, dosyć już naszalał,
Niech wyszuma, co wina w głowę z brzucha nalał.
Jeśli milczy swarliwy, szkoda dzwonka trącać,
Szkoda klarownej wody bez potrzeby zmącać.”
I coby mi sam żôdyn blank niy przeciepowôł, co jô ino ło gorzôle szkryflóm, chocia to je naszô, na isto narodowo wyćwika, to byda jesce rzóndziół sztrofki naszygo biskupa Ignacego Krasickiego, kiery we „Myszeidzie” pedziôł tak:
„Z miodu się pierwszy Piast, książę, wylęga,
Za nim syn idzie, odważny i chciwy,
Toż dalsi, jedni śmieli i potężni,
Drudzy rozpustni, gnuśni, niedołężni.
Trunkiem się wielkie dusze upodlały;
Leszków i Mieszków on na złe przemienił,
Bolesław, z męstwa okrzykniony Śmiały,
Miodem kijowskim cnoty wykorzenił; (...)
Każdy w pijaństwie dziwne rzeczy broił,
August zaś Polskę do reszty rozpoił.”
A Ruskie (takech łóński tydziyń wyczytôł) bezmać wypokopiyli ci take pile, po kierych cowiek jes bez côłkie dwa dni jesce naprany. Tela, co żôdyn niy pedziôł eźli katzynjamer tyż zetrwô bez te côłkie dwa dni. Nó ale, Polôk i Rus zawdy poradziyli zmiarkować, wysztudiyrować cosik takigo, co słepanie robióło tóńszym. I, nikiej to mój Starzik gôdali: kiej cowiek już niy moge słepać – gawcy chocia nikiej inksi tintajóm. Gynał choby Jô! Ważne, coby niy bóło nikiej we latośnyj polityce: Niyftory gôdô blank ze uważowaniym ło przocielu: „świnia, kiery jesce wczorej bół kamratym”.