Sprawónki ...

Blank na dyrgocóncych szłapach Jarosław Małosrogi Kaczyński wróciół nazôd ze swojich piyrszych w życiu przedsia sprawónków.
– Fajniście bóło, prôwda? – zapewnióła azistujóncô mu we tyj eksztrymalnyj impryzie Beata Szydło. – Ino za tela bóło tam dziynnikôrzy.
– Przikludziyli sie naskwoł skuli wôs panoczku prezesie – przipómniała wiceprzewodniczóncô PiS-u. – Kcieli na zicher uwidzieć, jak tyż to ujawniół pón, panoczku prezesie, sago prôwda ło reskiyrowaniu Polskóm Tuska.
– Kilo jabek śtyry złocioki! Tytka cukry 6,60! Dziesiyńć jajec 7,90! – Kaczyński ze szadyndrojńdóm wykłôdôł na tisz kolyjny towôr ze słómiónki. – Za mojich czasów wszyjsko bóło mocka tóńsze!
– Wy, panoczku prezesie, przipómnieliście Tuskowi, na czym tak prôwdóm spolygô ajnfachowe żywobycie – dociepła przichlybnie posłanka ze Chrzanowa. – Niy lajstliście sie ino panoczku prezesie ... gazu!
– Boch blank ci niy wiedziôł, eźli biere sie go do flaszki abo tyż na wôga! – wymówiół sie Małosrogi Kaczyński.
– Ja, ja ... kiejsik bół prózny kilszrank, a dzisiej jes pôłny koszyk! To ci jes richticzny polityczny „marketing”! – fascyniyrowała sie Beata Kempa. – Na zicher we nôjbliższyjszym welónku ludzie wystawióm Tuskowi rechnóng!
– Ale, ale ... kaj jes tyn mój rechnóng za te sprawónki? – przerwôł jij Kaczyński.
– Musza go łoddać naszyj buchalteryji. Wciepnymy go kost finansjyrówaniô partyji politycznych.
– Za Boga niy! – prezes PiS kuknół na ta swoja protygówanô choby na idjółtka. – Przecamć zabulółech ze włóśnyj kabzy, a rechnóng môcie zarôzki poswać ... Tuskowi ... ale tak, coby wszyjske ło tym gynał wiedzieli!
– Spanialiście! – zaszeptłała ze umiyłówaniym Beata Szydło.
– E tam, ganc ajnfach – łodpedziôł pomiyrnie Jarosław Małosrogi Kaczyński.
Posłanka deczko sie zawahała.
– Wybôczóm mi łóni, panie prezesie ... ale jô jednygo niy poradza spokopić. Po jakiego dioska, panoczku, spómnieliście ło tóńszych sprawónkach we „Biedronce”? Przecamć ludzie cheba niy mieli miarkować, iże łobralichmy naskwol nôjdrogszy sklep we dziylnicy ...
– A po jakiymu niy?
– Bo, to wyglóndô na jakosik ryklama roztomajtych markytów. Włóściciyle małych sztandów bydóm sie gorszyć, bydóm mieć żôl, kiej kóntmany ustanóm u nich robić sprawónki....
– A dyć kaj tam! – lachnół sie pod fusiskiym Kaczyński. – „Ciymny lud to wszyjsko ... kupi! – jak pedziôł nasz móndrok Kurski.
A jô juzaś prziszołech na te idy, kiejech przeczytôł artikel Pawła Wakuły we takim cajtóngu „Angora”.