Rozczasu na łodwieczerz jedyn taki ynglynderski lord John przikwanckôł sie do drugigo lorda Jamesa. Zicnyli sie tak do kupy i napoczli polekuśku szlukać tyn ichni tyj, tyn zwykowy „five o'clock". Tak po jakisik kwilce lord John pytô sie lorda Jamesa:
– A kaj tyż to sie podziôła lady Mary?
– Lady Mary leży kajsik tam na górze – łodpedziôł ze rułóm lord James.
– Tedyć, jô wlejza tam dó nij na kwilka – gôdô Lord John i opaternie wstôwo.
Wlazuje po maluśku po słodach i po łoka mrziku straciół sie za dźwiyrzami jednyj ze izbów we zómku u lorda Jamesa. Po jakisik dugszyj kwilce wrôcô sie nazôd, dyszkretnie poprôwiô swoji prziłodziyni i siadô po milczóncku naprociw lorda Johna. Gôdka jakosik sie niy klyji, totyż dźwigô szolka ku gymbie i szluko kapka tyju. Zatym, wykrziwiô gymba ze łobrzidzyniym i rzóndzi:
– Tyn tyj jes ci jakisik łoziómbióny!
Na to ci tyn côłki lord James łodrzykô ze takim langy lajtóngym:
– Nó niytyboże, nic dziwnygo, przeca śleciało już bez trzi dni jak lady Mary sie ... zemrziło!!!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl