Boa abo königsszlanga ….

Nó, mómy gynał – jak to móndroki mianujóm – łogórkowy syzón. A kiej tak, to tyż niy idzie ze powôgóm sam łozprawiać, a ku tymu i filip tyż ździebko łod hicy sztinkruje i beztóż jô rzykna dzisiôj takô gyszichta, kierô żech kajsik we kabarycie usłyszôł. Bezmać to bół kabaret „Pirania” ale jô to rzykna tak, jak sie to terôzki jesce po pôruch latach spóminóm. Niy bydzie to gynał te same, ale posuchejcie.
Kulwito sie berdyjo nikiej jakiesik borajstwo. Szaket na niym flotruje jak fana na magistracie we Chorzowie, harboły tyż choby niy jego, galoty fest za knap, szkucina na fresie. Dociepna jesce, iże żadny choby noc przed geltakiym.
– Szczyńść Boże Gustel, kajś to bół tela casu? Jô cie przeca już cheba ruski rok niy widziôł.
– Aaa, to ty Ojgyn? Wiysz, jô bół we Africe.
– Niy gôdej? We Africe? A gôdali, iże cie zawarli we hereszcie.
– Niy fandzol Ojgyn, jó richtik bół we Africe i tela !
– Kiej żeś to bół we tyj Africe, to na isto widziôłeś roztomajto gadzina, a niy ino we telewizyji lebo na abcybildrach, pra?
– Nó, ja. Mogã ci ło wszyjskich gadzinach chopie godzinóma łozprawiać. Gôdej, co móm ci pedzieć?
– Gustlik, a elefanta widziôłeś na swoji ślypia?
– Widziôłech.
– Widziôłeś, nó, tóż gôdej jaki łón jes?
– Kónia znôsz Ojgyn, ja ?
– Znóm i miarkuja.
– Nó, tóż elefant jes blank podany na kónia, ino mô take srogie dakle, kierymi sie fakluje i kichol choby szlauch łod fojermanów.
– Sztimuje. A żyrafa widziôłeś?
– Widziôłech.
– Nó, tóż berej Gustel jakô łóna je?
– Kónia znôsz?
– Znóm Gustel, znóm.
– Nó, tóż żyrafa jes nikiej kóń, ino mô taki dugi kark, iże jak łyknie apluzina abo banana, podwiyl łóna ji niy śleci do basiska, to ci łóna juzaś mô głód.
– Nó, a tigra widziôłeś?
– Widziôłech.
– Łozprawiej, ale wartko!
– Kónia znôsz?
– Znóm, znóm. Niy bajukej, ino drab gôdej.
– Nó, tóż tiger jes nikiej kóń, ino mô pelc krasiaty choby deka łod staryj Pytlicki i jes łod niygo deczko myńszy.
– Nó, toż terôzki rzyknij mi eźliś widziôł hipopotama?
– Widziôłech, widziôłech Ojgyn.
– Nó, tóż niy poradza sie doczkać. Gôdej, a wartko.
– A kónia Ojgyn znôsz?
– Znóm, znóm, I ustóń ze tym kóniym.
– Nó, tóż hipopotam tyn „nilpferd” jes nikiej kóń, ino mô take maluśkie szłapy a zasik fresa to mô choby kastrol na pranie.
– Nó, a afy, afy widziôłeś?
– Widziółech gynał, i to dosik pora jich bóło.
– Nó, toż gôdej i niy nerwuj mie chopie ze tym kóniym!
– Nó, ale, kónia to ty cheba znôsz?
– Jezderkusie! Przecach ci już gôdôł, iże znóm. Gôdej!
– Nó, tóż musisz wiedzieć, iże afa, znacy małupica jse nikiej kóń ino, iże fresa mô takô jak ty we źdrzadle sie ujzdrzisz, wiysz?
– Nó, a krokodila widziółeś?
– Na isto, widziôłech.
– Gôdej chopie ... a wartko !!!
– Kónia znôsz?
– Pierónie, a toć iże znóm, jużech ci tela razy gôdôł.
– Nó, toż krokodil jes nikiej tyn kóń, ale szłapy mô koślawe choby pies-dakel a sznupa choby zalamander, i wdycki sie tôplô we wodzie.
– Nó, a terôzki na łostatek, ta szlanga kierô sie „boła” mianuje, ta jak to gôdajóm – königsszlanga widziôłeś?
– Widziôłech, a coch chopie miôł niy widzieć?
– Nó, tóż mogesz fandzolić.
– Ojgyn, ale sie niy nerwuj i niy gorsz! Kónia chopie znôsz?
– Pierónie, jesce rółz bydziesz gôdôł ło tym kóniu to cie praskna bez pysk, wiysz?
– Nó, tóż ta szlanga, to ci za pieróna niy jes ... do kónia podanô !!!