Nócnô cichość. Na kościele pizło dwie, a możno i pół trzecij, hormijô modzioków takich, Wiycie ... takô barzij „punkowo-reage’owo” sztopła kajsik przi familoku pod mojim łoknym. Kwilka postôli i łorôz napoczli kóncyrt ... na srogi trómel afrikóński (cheba na czym inkszym grać niy poradziyli). Festelnie głóśno. Szyby we łoknach dyrgocóm, światła we łoknach sie zapôlajóm ... kóncyrt na srogi karpyntel. Wychynółech sie bez łokno ...
– A co? Panoczkowi sómsiôdowi zawôdzô larmo? – zagôduje jedyn ze tych łoszkliwców muzykantów.
Niy, blank k..wa niy szteruje mie te larmo – mrónca sie pod fusiskiym – ale suchóm, co bydzie dalszij.
Ze łokna naprociw wychylô sie jedyn starzik, kajsik bez łoziymdziesiónt lôt ...
– Zawrzijcie sie, k..wa, bo zawołóm policjô ... cichóść nocno jes ... k..wa ... – i take tam podane ausdruki napocznół we stróna grôjków ciepać.
– Cicho stary purcie, skukej sie nazôd do izby, bo ci jesce cosik we krziżu prasknie.
Starzik schróniół sie na minutka po czym wrôcô nazôd ze swojóm atoleryjóm i napoczynô ... jajcami ciepać we tych modzioków-muzikantów. Piyrszy szis:
– Eee, fater, tak by tak niy trefisz – a pozióm larma +10 dB.
Drugi prask:
– Eee, suchej fater! Dej se pokój, skukej sie! – pozióm trómlowygo larma juzaś +10 dB, i wszyjske fóncle we łoknach côłkigo familoka na prociw łoświycóne. A starzikowi sie wojna spómniała. We takim jednym dugokudłym i ku tymu fusiatym muzikancie uwidziôł Miymca, możno i samego Adolfa, i jak mu niy prasknie gynał we sóm pojstrzodek chacharskij fresy ...
Zrobióło sie blank cicho i ino echo łodbijało jesce dźwiynk bymbyna. Starzik ze rułóm zawrził łokno i zagasiół światło.
To już chnet miesiónc, jak ta czelodka łoszkliwców-muzikantów wrôcô na łodwieczerz ze graniô na rynku i pod mojim łoknym sóm blank cichuśko. Naumieli sie moresu „сволочи” ... chachary!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl