Co nóm szkłódzi....

I sam my przijnszli terôzki na to, co tak na isto, prôwdóm, nóm Ślónzôkóm festelnie szkłódzi. Szkłódzóm nóm, i to fest, te roztomajte angyjbery, kiere sie juzaś bieróm do bajstlowanio ustawy ło łochrónie zdrowiô. Niy, niy byda sam dzisiôj politykowôł, tela co rzykna, iże te, co ciyngiym tam cosik wekslujóm daliby sie pokój i posuchali Karlika z „Kocyndra”, kiery już festelnie dôwno tymu nazôd wypokopiół, jak to richtik ze tóm medicinóm i dochtórskóm hilfóm jes. Dejcie pozór!
Mómy ci szejść knifów jak przijńść do zdrowiô, kiej już cowiek jes blank niymocny:
Cowiek niymocny niy idzie, i niy dowo skôzać, coby dochtór ku niymu prziszôł –pora dni niyskorzij zółwizół wyzdrowiyje.
Cowiek niymocny dowo skôzać, coby dochtór prziszôł, ale tyn niy przilazuje – za pôra dni cowiek jes lepszy, lebo blank wyzdrowiôł.
Cowiek niymocny woło dochtora, dochtór przilazuje, tela co ino połosprawiô i żôdnyj recypty niy naszkryflo – tyn istny juzaś wyzdrowiyje.
Cowiek niymocny napytô dochtora, dochtór sie przikwanckô, recypt naszkryflô tela, co tyn niymocny niy depto do japtyki – za pôra dni jes ci już lepszyjszy; tyż wyzdrowiôł.
Cowiek niymocny pytô dochtora do sia, dochtór sie przilazuje, recypt jimu naszkryflô, chory posywo do japtyki po pile, ale jich niy łyko – tyż chnet wyzdrowiyje.
Cowiek chory, niymocny wołô wartko dochtora, dochtór gibko przilazuje, szkryflo recypt, tyn istny posywo do japtyki, społyknie pile lebo inkszô jakô medicina – nic mu niy zaszkłódzi i tyż łobstoji, tyż wyzdrowiyje, wydobrzeje.