Rzyknijcie mi, moje roztomiyłe, jak nôjskutnij wyszpotlawić znaczyni słówa? Ganc ajnfach. Zawłôdnóńć niym i festelnie go marnić, i niym ciepać. Robióm to wszyjske na tym świycie diktatury. Jak Wóm sie zdô moje roztomiyłe, jak dzisôj brzmi polski przimiotnik „demokratyczny” na tyn przikłôd na teritoryjóm tyj dôwniyjszyj Miymieckij Republiki Demokratycznyj, Koreańskij Republiki Ludowo-Demokratycznej. Przeca niy potrza bali diktatury, coby blank razinku te słówecko przełónacyć. Kukalichmy, świdrzylichmy to tyż we Szpaniolsku na przikłôdzie przimiotnika „liberalny”. I wiycie, a niy gôdóm to po próżnicy, i we łoderwaniu łod naszyj Polski, co nôjbarzij zaciykło prawica zahabióła te słówka i nadała jim bezreszpektne znôczyni. Doszło przi tymu do czegosik milijóńsko gorszygo niźli ajnfachowe ajchniyńcie. Wyszpotlawióno ku tymu same pojyńcie i kóncepcjô bycia „liberalnym”, tak iże dzisiôj już chnet żôdyn, ani na prawicy, ani na lewicy, niy kce, coby go tak mianować. Dziyje sie tak niy ino kajsik tam we Szpaniolsku abo dôwniyjszym NRD, ale chnet blank na côłkim świycie.
Wiycie, być „liberalnym” we społycznym , nôjbarzij ajnfachowym znaczyniu tego słówecka, łoznôczô miyndzy inkszymi niywrażowanie sie we życie i zwyki inkszych ludzi; łoddziylynie wszelijakich umiyjyntnóści i talyntów cowieka łod jego moralnóści, łosobistych i włóśnych fyjlerów, majnóngów i wiyrzyniów religijnych, łoztajlowanie jego szafnóngów i zachowaniô we sfyrze priwatnyj. Tyn tajlóng łostôł przijmniynty bez wiynkszóść społyczyństwa, Jedzinie jakesik „dogmatyki” i krajne fanatikery nie poradziyli merknóńć różnicy.
Moja starka Klara, libeźnô i urokliwô, festelnie drugim rada i łagódnô kobiyta, bóła tak górliwóm katoliczkóm, iże aże do śmiyrci niy łoglóndała żôdnych fylmów... Charliego Chaplina skuli tego, iże bół ci łón pôrã razy po szajdóngu.
Dzisiôj ta ślepô zorta niytolyrancyji, te ślepe niywyrozumiynie, wrôcô i moge sie łodnosić chnet do kôżdego. I to niy ino do politykerów, ftorych côłke życie zeksualne napoczło być jawnóm zachóm we roztomajtych ojropyjskich dziydzinach, a terôzki moge już być wszandy gróntym do wyciepniyńcia lecy kogo ze szteli, niyzalyżnie łod tego, eźli sprawuje jóm dobrze, abo źle, ale tyż wóbec „intelektualistów”, szałszpilerów, projyktantów mółdy, taneczników abo zingerów. Mógbych sam mocka cufali przikludzić ze naszyj politycznyj biny ale na jakiego pieróna? Przecamć do łostatka niy wieda, fto wygrô na podzim nasz welónek, i – niy dej Pónbóczku – do włôdzy dorwióm sie łoszkliwe Polôki narodowości kaczyńskij, to jô musiôłbych sie i ze tego szykownistego radijoka wykludzić.
Kiejsik już, i mocka sie ło tym bele kaj gôdało, iże u Żabojadów, tameszne włôdze niy dali zwóli na łoddanie hółdu literackigo wywołanymu pisôrzowi Céline’owi, a łodwoływali sie ku jego „antysemickóm” postawóm. Ale przecamć ta jego postawa blank niy wpływała na jego pisanie. Kajsik tyż, u Ynglynderów, serijal telewizyjny pod mianym „Glee” – ze szałszpilerkóm Gwyneth Paltrow – ściepli ze antyny, bo jedyn ze bohatyrzów śpiywô śpiywka skómponiyrówanô bez Gary’ego Glittera jesce we... 1973 roku! I to ino skuli tego, co tyn zinger, mocka lôt tymu niyskorzij, bół skôzany za dzieckowo pornografijô. A co to miało do kupy ze tym filmym? Blank nic! Ino na isto blank niy poradza spokopić, po jakiymu gryfnistô śpiywka ze 1973 roku mô być ukôranô, łosobliwie, kiej jes szykownô.
Miarkujecie, co niy gôdóm nic ło naszym, polskim piykle, prôwda? A szłoby sam spómnieć i Jarosława Iwaszkiewicza, Tadeusza Boy’a-Żeleńskigo abo choby ino synatora Piesiewicza. I coby sam niy gôdać, niy poradza zmiarkować, po jakiymy śpiywka ze 1973 roku, ino skuli tego, iże jóm skómponiyrowôł Gary Glitter, mô być ukôranô, łosobliwie, kiej bóła szykownistô. To gynał tak, kiejby wszyjske wydawnictwa na côłkim świecie niy mieli już wydôwać powiyści choby ino Malcolma Lowry’ego (bo bezmać kciôł po gorzôle udowić swoja babeczka) abo „Kochanków z Werony” Iwaszkiewicza, skuli tego, co łón bół „gejym”. Sekiyrowanie, „represjonowanie” twórczóści tych chopów, gynał mi przipóminało bojkot, łodżygnowanie sie mojij starki Klary łod tych fylmów Chaplina, coby go ukôrać za jego szajdóngi. Bezmać tyż jesce i u Rusa (latoś kajsik we marcu) dyrechtór manszaftu balytowego tyjatru Bolszoj (Большой театр) Giennadij Janin straciół sztela, fónkcyjô, bo jakisik anónimus wysłôł w świat tysiónce ymilków ze zdjyńcióma, na ftorych chopa podanego na Janina knipsli we zeksualnych sztelóngach. I blank niyważne bóło, eźli zdjyńcia byli prôwdziwe abo i niy, stykło, co chopowi nawyrzóndzali, a cyl – ściepnóńć go ze fónkcyji – bół szafniynty.
Wiycie, we świycie chocia ino deczko „liberalnym” te zdjyńcia, choby i byli prôwdziwe, niy mieli by nôjmyńszego wpływu na pozycjô fachmańskô Janina, eźli ino łon by swoja robota robiół do porzóndku. Jednakowóż my wszyjske (a jô pisza ino ło zagranicy, coby naszych niy szterować) zmiyrzómy, ryjgujymy sie we ricvhtóngu społyczyństwa fanaticznego, puritańskigo i do łostatka tyż represyjnygo, jak we czasach łozkwitu inkwizycyji. Tela, iże dzisiôj zamlóng dziôłaniów, za ftore mogymy być potympióne, jes ci tak szyroki, iże chnetki wszyjske bydymy ściyrpniynte ze strachu. Nó, i na to dejcie moje roztomiyłe czytelniki (suchocze) pozór przi welónku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl