Co to jes cowiek?

Nó, i terôzki spómnioł mi sie sam Karlik z „Kocyndra”, kiery ci bół kiejsik tuplikowoł, co to jes cowiek. Możno niy Łón sóm, ale tak jak to miarkujóm, a możno ci ino dôwnij miarkowali – nasze bajtle. Nó, bo co to jes cowiek? „Cowiek mô jedna gowa, ftorô styrcy na karku, na gnyku podwiyl jes trzyźbô. Ze prawyj i ze lewyj zajty sóm na tyj gowie prziflôstrowane dakle, juzaś we pojstrzodku gowy, we pojstrzodku fresy prziknółtlowany jes kichol, kiery moge być festelnie cerwióny, modry, kalny i ... to na isto niy łod wody!
Na wiyrchu tyj palicy zicli sie ślypia, znacy łocy, a juzaś łod spodku jes ci tam gymba. Niyftorzi majóm festelnie srogo gymba, jak mój kamrat Jerzol, kiery mô chudy pychol a rycy choby miôł gymba nikiej „hipopotam” (jak gôdô). I to ci terôzki jes nôjważniyjsze: nad gymbóm i ze spodku, kôżdy chop mô kudły. Bezmać baby tam wosów niy majóm, ale znóm take, ftore sie je tam deczko wyrzinajóm, znacy „depilujóm” choby na gicalach. Na zadku kôżdyj palicy (nó, niy zawdy, i niy na kôżdyj) – rosnóm kudły. U niyftorych sóm biôłe, côrne, ćmawe abo ryże. Na niyftorych palicach rosnóm – jak to gôdôł Edek łod Foryśki – wosy glacate, jak u mojigo kamrata Antka. Na babskich palicach plóncnóm sie wosy duge, chocia terôzki to tyż łoberzniynte do skóry – sómech to ujzdrzôł – tyż glacate. Możno to jes terôzki we mółdzie?
Gnyk, kark jes u niyftorych ruby, spaśny, ale krótki, abo tyż moge być ci taki szpiterlokowaty, znacy chudy i wtynczôs sie gôdô: co jes taki dugi i chudy choby autobany, zbajstlowane bez naszych ministrów na Euro 2012.
I terôzki jadymy dalszij. Kole palicy, łod karku, łod gyniku wisi na spodku rest, znacy rómpf, tułów. Na wiyrchu tego tułówia sóm cycki. Ja, ja, i to niy ino u babów, ale u chopów (takich kole sto kilo wôgi) tyż. Niy byda sam gôdôł ło sia, ale móm kamrata Francka, kiery musiôłby mieć taki cycynhalter – pôłnô możno pióntka... ale jego starô, mô to festelnie rada. Ze zadku – jakby fto ci tam niy miarkowôł, cowiek smycy plecy, pukel, nó... możno niy kôżdy jes puklaty, ale plecy mô, a kiej niy mô, to mô przesrane we tym kraju. I terôzki jesce tak: ze prawyj zajty wisi prawo graca, a ze lewyj – lewô, znacy mańtyka. Zawdy tyż lewo graca niy poradzi zmiarkować co bajstluje prawo, cheba co biere cosik dlô sia, na „lewo”. I beztóż mómy terôzki roztomajte sroge „afery”, i to niy ino we Warszawie (choby ino ta ze prymijóm za sztadijón narodowy), ale ło tym niy gôdóm, bo to ci już jes polityka.
Jadymy dalszij: We tyj klocie z piersióma, tak jakosik ze lewyj zajty, klupie te nasze syrce. Te syrce jes ino po lewyj zajcie. Ta klôta po prawyj niy mô syrca, a żôl, bo kiejsik moja Świekra gôdała, co ludzie niy majóm syrca. Niyftore to ci je możno i majóm, a niyftore udowajóm, co majóm, kiej ino zbiyrajóm te betki, złocioki na jakiesik tam „akcje charytatywne” (choby ta naszô Ochojsko, dlô kieryj na isto ważniyjsze sóm dziecka we Kongo lebo kajsik we Azyrbejdżanie cy inkszyj Tajlandii). Nó, i terôzki dejcie pozór! Pod piersióma łobieszóne jes ci basisko. Kiejsik sie gôdało, co ino te zabrane, bogate majóm srogie basisko. Ale, to cheba niy ma prôwda tak gynał, bo jô tyż móm srogo wampa, nalech bogaty to jô niy ma. We tym basisku cowiek mô trownica, znacy żełóndek, kiery kiej ci niy erbnie ździebko jôdła, to bucy i wyrcy, i ciyngiym by kciôł, coby tyn cowiek ćkoł i słepôł. A, ze drugij zajty tego basiska, tyj wampy jes... nó, to już niy byda gôdôł, bo... ło rzici sie niy gôdô, i sam by mi zarôzki pedzieli, co jô jes na isto łoszkliwiec i gupoty prawia. Nó, i terôzki tyż miarkujcie gynał. Pod wampóm wiszóm... aże do ziymi, i to niy ino u chopów... dwie szłapy, a dyć i niyftorzi majóm jakisik holcbajn, ale to niy ma te same. Wiyncyj już ło tym, co pod tym basym niy byda rzóndziół, boch niy jes na katyjmusie, ani na „wychowaniu zeksualnym”. Moga pedzieć ino tela, iże kiej cowiek yntlich kipnie, świtnie, to naszô duszycka gôdô jimu: pyrsk, miyj sie, i trefiymy sie możno tam, kaj nóm to kapelónki snochwiajóm.