Chopske jajca...

Na takim babskim cómbrze łozprawiajóm se trzi kamratki, wszyjske trzi wydane. Piyrszô gôdô:
– Wiycie, wy moje roztomiyłe, jak jô sie kochóm ze mojim Jółzlym, to łón ci zawdy mô zimne jajca.
Na to rzóńdzi drugô:
– Ja, richtik, kiej jô sie kochóm ze mojim Ernstym, to łón tyż mô festelnie zimne jajca.
Na to wrażuje sie trzeciô:
– Wiycie, jô blank niy miarkuja, jô blank niy wiy? Jôch nigdy tego niy sprôwdzała jake to tyż mô ci jajca tyn mój Henys nałónczôs naszygo swadźbiyniô sie, pieprzyniô sie.
Tak po jakichsik ci dwóch dnioszkach juzaś sie te klachule trefiyli. Ta trzeciô śnich, ta łod tego Hanysa przikludzióła sie blank połobijanô, ścioranô, ze potarganymi wosami i prziłobleczyniym. Kamratki, jak to ino łoboczyli, wartko ze zaniypokojyniym pytajóm sie, co sie tyj jejich kamratce stanóło?
– Anó, kochalimi my sie grfnie, pieprzyli jak przinoleżi ze tym mojim Hanyskiym, jô kciała sprôwdzić te jego jajca i gôdóm mu:
–Hanysku! My sie kochómy, a ty môsz nałónczôs naszygo pieprzyniô sie gynał tak samo zimne jajca jak Jółzel i Ernst...