Wiycie, rółżczasu kwôli sie jedyn teraźni biznesmen, gyszefciôrz drugimu:
– Wiysz Ernst, jakô jô ci zatrudniół, najimôł sekrytarka?
– Nó? Gôdej Jorg, gôdej! – łodrzykô tyn Ernst.
– Łóna mi zrobióła fajnisty porzóndek we biórze, poschróniała wszyjsko, ło wszyjskim gynał boczy, pamiyntô, a i we prykolu jes mocka lepszyjszô łod mojij staryj...
Śleciało deczko czasu, Ernst planiyruje wywczasy, dugszy urlaub, ale kciôłby, coby jego fyrma fóngowała jak szwajcarski zygarek. Tóż tyż glingnół do tego swojigo kamrata, gyszefciôrza Jorga:
– Stary! A borgnij ty mi ta twoja sekrytôrka na jakisik miesiónc, co?
– Niy ma problyma, chopie! – łodrzykô Jorg.
Tak jakosik po miesióncu trefiyli sie juzaś i tyn Jorg sie pytô:
– Nó, i jak tam ta moja sekrytôrka Ernst?
– Anó, miôłeś prawie. Dowachowała, dojzdrzała wszyjskigo. Nó, możno ale we jednym ‘eś sie łochybiół...
– Ja, a we czym?
– We prykolu, to łóna blank niy ma lepszyjszô... łod twojij baby!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl