Ze tagebucha richticznego chopa

Pióntek 13 marca ...

Łocuciółech sie dzisiôj nôgle ze uważowaniym, iżech wymiarkowôł cosik dziyjowygo. Nó, możno niy na miara Nobelprymiji, ale bodej na jakiesik porzómne wyróżniynie bych zasużół. Bezmać nôjlepszyjsze ajnfale przilazujóm nóm do gowy we śniku. Postanowiółech pisać pamiyntnik i prziśnióło mi sie, iże baba jes nikiej waszmaszina. Kôżdô sie dô pasownie narychtować i bydzie ci fóngować jak przinoleżi. Przistójne słówecka, ździebko herclich i libeźnie, kwiôtki, szmektnô wieczerzô i co tam jesce ... i program fónguje. Zawdy wieda, co, kiej i jak sie stanie, i na co i jak zaryaguje. Waszmaszina i baba sóm we tym dziôłaniu po jednych pijóndzach, ze tóm ino inkszóścióm, iże waszmasziny niy dô sie ... zaladować łod zadku.

Sobota 14 marca ...

Blank niy miarkuja, po jakiymu babóm do zeksu potrza libeźnych słówecek? Przeca fandzolynie nałónczôs zeksu to nadbytnie marniynie czasu. Potrza ci tyj iptowatyj gôdki jak starego wertika. Słówecka fest szterujóm i przimuszajóm do medikowaniô. A po jakigo dioska przi zeksie ło czymsik medikować? Wczorej swadźbiółech sie (kochôłech sie) ze mojóm staróm. Bółech cicho, trzimołech pychol jak zawdy, bo ło czym sam łozprawiać? Ło kapelónku Rydzyku i jejigo pijóndzach abo ło naszych zgrabaźniałych fusbalorzach? Tego ci Radiopiernika niy ciyrpia a na fusbalu, to moja starô sie niy rozumi. Nó, tóż trzimia pychol i sie niy łodzywóm. A łóna ku mie:
– Wiysz ty mój roztomiyły! – a jô jóm „bzykóm” łod zadku. – We cia już niy ma telij libeźności i przóniô jak dôwnij. Zaniydbywôsz mie. Mógbyś chocia roz za kej ku mie pedzieć cosik piyszczótliwie?
– Rzić wyżij ... KOCHANIE!
Dochtór pedziôł, iże szeka i kielca mogóm boleć jesce ze trzi tydnie ale ... niy bóło złómaniô.

Pyndziałek 16 marca ...

Jô sztyjc niy poradza spokopić babów, a mojij staryj tym tuplym, chocia sómy już tela lôt do kupy. Łóne ciyngiym labiydzóm na swój wyglónd. Za te jejich lipynsztifty, kryjmy, mazidła, parfiny i inksze pierdoły to bych sie już dôwno lajstnół mercedesa abo inksze volvo. Wczorej moja starô molyndzióła, iże mô maluśke cycki. Nó, tóż gôdóm ji:
– Babo, niy môsz ty inkszyj utropy?
A łóna mi karwiynczy, iże sie źle czuje, iże gódzi sie, coby miała srogsze, co tyż możno dôłbych jij na te diosecke „silikóny”? A cóż to? Praskło ji cosik na łeb? Nó, tóż gôdóm ku nij:
– Pociyrej se pôra razy kôżdydziyń szmyrgelpapiórym miyndzy cyckami!
– A to pómoge? Bydóm srogsze?
– Twojij dupie to spómógło!
Canarct pedziôł, co ja jedynka i ta trójka dô sie wstawić, ale ino na takim mytalowym „implancie”. Ze dwójkóm juzaś, to żôdnygo problyma niy bydzie, bo sie ino deczko uszczyrbióła.

Wtorek 17 marca ...

Dzisiej z rańca moja cera przijńszła cobych jij spómóg zawiónzać szczewiki. Nó, tóż wiónżymy, metlómy i metlómy. Ucza ci jóm ło tych hazoczkach i pańtlinkach, ło pipelokach knółtlujóncych krzidełka, na szlajfki i maszki, i takich ci tam jesce szpaltkowych, sznórbyndlowych historijkach, a łóna ci mie z niynôgła pyto:
– Tatulku! A po jakiymu dziołszki majóm myńsze szłapecki łod chopców?
– Coby we prziszłóści mógli stôć bliżyj ausgusa.
Kamratóm na mojij Krojcce pedziołech, iże mi szczypka praskła we pychol przi ciupaniu drzywa na łogiyń. A zółwizół widać, iże to blank ci mamino cera – poradzi „pierdolnóńć” gówniôra, aże poradzi!

Pióntek 17 kwiytnia ...

Mój ty roztomiyły tagebuchu, wybôcz, co mie sam tak dugo niy bóło. Ale we niydziela przi śniôdaniu łóński miesiónc łozprawiali my ze staróm na tymaty religijne. Starô miyniyła, iże kobiyta to lepszyjszy „produkt” tego naszygo Pónbóczka niźli chop. Nó, tóżech ji przipómniôł, iże to chopa stworzół tyn nasz Pónbóczek jako piyrszygo. A łóna mi na to:
– Jaaa ... bo musiôł napoczynać łod nula, znacy łod nicego ...
Nó, tóż szlag mie trefiół na ta gadzina jedna, flyjgowanô na mojim chopskim „łónie”, iżech jij łodpolół, frónknół jak sie przinoleżi:
– Hmmm ... A kiej kciôł stwórzić kobiyta, to sie potknół i wrzesknół „kurwa”. I słówo ciałym sie stało!
Na OIOM-ie trzimali mie ino bez tydziyń. Dochtór łod szeków pedziôł mi, coch miôł sroge szczyńści, iże mi sie kielca we mózg niy wtukli. Moje tyrpniyńcie mózgu to bółby ku tymu ... pikuś ... nó, pón pikuś! Dziepiyro wczorej mie wypisali ze lazarytu. I niy łodpuszczóm ... szkryflóm dalszij.

Sobota 18 kwiytnia ...

Baby ci majóm zawdy jakiesik pretynsyje. Ciyngiym, i do usranyj śmiyrci cosik jim sie niy zdo i same ci blank niy miarkujóm czego tak po prôwdzie kcóm. Pamiyntóm jak bółech przi narodzyniu cerziczki. Moja starô darła sie choby jóm fto ze skóry łobdziyrôł:
– Zróbcie cosik z tym. Dejcie mi jakosik medicina. Retóng, to boli jak sto diosków! To, ty łochyntolu powiniyneś sam leżeć za mie i skróncać sie ze bólyści! Toś ty mi to zbajstlowôł!
Niy kciołech być niczymu winowaty – jak zawdy – toch jij przipómniôł:
– A niy pamiyntôsz? Kciołech ci go wrajzić w rzić aleś rzykła, co to moge być barzij bolyściwe.
Dochtór wylandôwôł na „urazówce”. Mie już łóna niy sióngła. Wróciółech sie nazôd po dwiuch tydniach, jakech blank wytrzyźbiôł a łóna sie uholkała. Bo te baby zawdy swolajóm wina na nôs chopów.

Niydziela 19 kwiytnia ...

I ludzie! Niech mi fto sam rzyknie, iże baby niy medikujóm durch i jednym ciyngiym – podanie jak chopy – ło zeksie. Siedziôłech wczorej na łodwieczerz we kaczmie ze kamratym i tuplikowôłech ci mu jak tyż to smakuje łogolónô cipecka, bo nigdy ci łón niy miôł takij szanzy pornóńć, spróbować. Blank ci niy wiedziôłech jak ci mu to wyeklerować, nó tóż dyciś mu gôdóm:
– Wystôw sie, takô łogolónô cipecka i różowygo lizôka Chupa Chups-a.
– Nó i?
– A dyć tóż ta łogolónô cipecka szmekuje i podłajzi jak tyn lizôk.
– Nó ja ... a jak podłajzi takô niyłogolónô?
– Jak tyn lizôk ... wyjmniynty spod szranku!
Cheba tego niy spokopiół. Bez flaszki tego przeca żôdyn niy wymiarkuje, nó tóż pyndalujymy do szynku. Podlazuja do szynkwasu i sztaluja dwie glaski whisky. A ta gospodzkô ku mie:
– Ze lodym abo bez loda?
– Bez loda. – łodrzyknółech. – Kamrat przeca niy bydzie tak dugo czekôł.
I co tóż tyż? Bali i tyj szynkiyrce ino lody we gowie. I niech ci mi sam kierôś terôzki rzyknie, iże ino chopy ciyngiym medikujóm ło zeksie.

Strzoda 22 kwiytnia ...

Po wczorejszyj akcyji poszołech do roboty. Tym razym mi sie podarziło. Miôłech ino kalny ślyp i łozerżniynto japa. Niy kciôłech kminić, iże to łod ciupania drzewa, i dyć tyż prziznołech, iże to mie moja baba praskła. A kamraty sztyjc pytali:
– A za co to, Ojgyn, za co?
Nó, tóżech jim rzyknół, iże to skuli tego coch ji nałónczôs zeksu gôdôł za jedno. Blank niy uwiyrzyli.
A co? Miôłech jim pedzieć to, iże łóna mi przi tym „kochaniu” pedziała:
– Nó, już cheba ze trzi miesiónce my sie niy swadźbiyli ...
A jô ji frónknół nazôd:
– Cheba ino TY ... żeś sie niy gzióła ...
To i tak dobrze, że sie skóńczóło, jak sie skóńczóło, a niy tak, jak wtynczôs, kiej wylandowôłech ze tyrpniyńciym mózgu, kiej erbnółech ci bez ryjok mrożónym kurzóntkiym. Kurde mol! Zeksu mi sie zakciało wtynczôs wele kilszranku. Przecamć przi kilszranku cheba kôżdô baba mô rada. Żôl ino ... co to bóło we TESCO.

Pióntek 24 kwiytnia ...

Mój ty roztomiyły tagebuszku, pamiyntnicku ... dzisiej robia ekszperimynt. Kca badnóńć, sprôwdzić fto tak na isto jes mojim nôjlepszyjszym przocielym: mój pies abo moja starô? Zawrza jich łobiuch na noc we koferaumie mojigo autoka. Łobejzdrzymy, fto sie bydzie z rańca radowôł, iże mie juzaś ujzdrzôł.
Nó, i to ci bół łostatni wpis we znejdziónym tagebuchu.
Ja, ja ... na isto ... życie richticznego chopa poradzi mieć pôłno niyspodziónek.
I sam idzie wycióngnóńć taki myślónek, tako ci prôwda:
Chop i baba majóm ci blank, ale to blank roztomajte mniymani ło richticznym chopie!!!