Jedyn rôz, nałónczôs mszy, pojawiół sie znôgła Dzioboł. Zaziyrô srogimi ślypióma po ludziach, chichrô ci sie tak łoszkliwie i siadô na ółtôrzu. Ludzie wartko śmiatajóm ze kościoła i ino jedyn starzik sie niy ruszô, i świdrzy na ta bestyjô. Yntlich tyn Dzioboł podlazuje ku niymu i pytô sie go:
– Te, starzik, a miarkujesz ty, fto jô jes?
– A dyć, iże wiym, ftoś ty jes!
– I blank sie mie niy strachôsz?
– Niy! Ani deczko sie cia niy boja!
Dzioboł sie letko zadziwiół, i dalszij pytô starzika:
– Mie sie przecamć wszyjske bojóm, wszyjske sie mie lynkajóm, a ty chopie na zicher niy?
– Niy, na zicher sie ciebie niy lynkóm!
– A po jakiymu ty razinku sie mie niy lynkôsz?
– Wiysz dzioble, jô jes żyniaty ze twojóm szwestróm już ło 48 lôt!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl