Czujesz sie chopie blank samótny, łosobni? Niy môsz sie z kim wypuścić kajś na sprawónki, na jakigo sznapsa, laga piwa abo na ... frelki? Mogesz chopie ale za pijóndze najimać sie kamrata na pôrã godzinów.
Wiycie, jesce niy tak dôwno kamractwo znôjdowało sie na corôzki krótszym listecku zachów festelnie pożóndanych – jak szczyńści, móndrość, gryfniste powiytrze, zdrówie, wziyńci u freli – kierych niy lza sie lajstnóńć za pijóndze. We tym na isto lagramynckim, łoklapniónym do imyntu świycie, pôłnym ci cudzych ludzi, za kamractwym trza bóło dugo sznupać, kamractwo trza sie bóło znôjść i festelnie niyskorzij piastówać. A terôzki? A terôzki mogesz se chopie łobsztalować jakigo przociela, kiej ino kcesz i na jak dugo kcesz. Za pasownô dôwka mogesz najimać kogosik, ze kim pójńdziesz do myzyjóm, na siyłównia abo na sprawónki. Idzie pedzieć, co blank cudzy jes twojim kamratym, podwiyl niy wyrychtuje ci chopie ... rechnóngu.
Te niypokojónce zjôwisko mô swoji napoczniyńcie we Japóni, ale fest ci sie zadómowióło we Hamerice i u Ynglynderów, a po lekuśku – jak wszyjsko, co hamerikóńske – przikludzi sie i dó nôs. Sóm już roztomajte zajty ze kamratami do łobsztalowaniô se, a jedyn istny Scott Rosenbaum – iże tyż te łoszkliwe Żydy na wszyjskim poradzóm utarżić – tuplikuje, iże jego zerwis społycznościówy Rentafriend.com patrónuje ino kamractwu platónicznymu, duchowymu. Kôżdy, fto spodziywôł by ci sie czegosik inkszego, możno zbereźnygo abo spróśnygo, jes zarôzki z tyj ferajny wysztrychniynty.
Móm kamrata Teda we Chicago, ftory mi deczko połozprawiôł ło tym cufalu. Wzión ci sie łón sprawã we swoji rynce i wynajón se takigo „kamrata”, ftory sie mianowôł Andy i bół szałszpilerym. Trefiôł sie śniym piyrszy rółz kajsik we kafyju. Przi witaczce Andy przeprôszôł ci go za swoja cigowô bródka i sroge paje, i wytuplikowôł mojimu kamratowi, coby tego wszyjskigo niy wzión naprôwda, bo to ino na potrzyby dramy „Peer Gynt” we kieryj na łodwieczerz grywô. Tak prôwdóm, to żôdyn jesce tymu Andy’emu skorzij niy płaciół, coby bół kómuś przocielym , ale sóm gynał miarkowôł i poradziół spokopić czyjôś potrzyba lajstniyńciô sie asisty. Kiej tyż sóm przekludziół sie półtora roku tymu nazôd ze Londynu do Chicago, sóm sie biydziół ze skuplowaniym nowych znôjómóści.
Gôwyńdziyli sie tak – tyn mój kamrat Ted ze Andym – przi kafyju i sznapsie ło muzyce, ło wszyjskich biyżóncych wiadómóściach, wzlótach i padniyńciach jejich żywobyciô. Niy łozprawiali – jak mi eklerowôł Ted – blank ło uczuciach abo zwiónzkach, niy łodgrzywali żôdnych starych gyszichtów. To ci niy na tyn szimel bóło te kamractwo. Sztimowało to i mojimu kamratowi Tedowi, a i Andy czuł blank tak samo ... bo mu przeca bulół za to Ted, coby sie ... tak czuł. A tak ci kónkrytnie, kajsik kole sto dularów bez godzina, coby mu klapowało to, co klapowało mojimu przocielowi Tedowi.
Musza prziznać, iże jô jes fest we sztichu skuli tyj idyji. Co i rółz trefiô mi sie, iże brakuje mi barzij samótnóści niźli na łopach, tóż tyż bulynie kómuś za asista zdô mi sie utratóm niy ino pijyndzy, ale i mojigo czasu, ftory tak po prôwdzie mógbych przetrôwić sóm we włóśnyj izbie.
Zdało sie ale Tedowi, iże Andy mô go festelnie rôd. Snadnóm rzecóm niy bół tak do łostatka tego isty. Bali, kiej wypożyczôsz „przociela” na pôrã godzin, niy musisz tropić sie ło to, co tyż to łón ło cia miarkuje. Padanie, jak niy musisz sie tropić, co tyż to dekorator wnótrz myśli ło twojim zaklamocónym ale miluśkim i przijymnym pomiyszkaniu.
To wszyjsko ale jednakowóż sprôwiało, co Tedowi zdôwało sie, iże te jejich tymczasowe kamractwo wyraźnie barzij skupczało sie na niym samym. Kiej łóni łoba deptali na szpilplac pograć we fusbal (a blank ci niy poradziyli wypokopić nic inkszego na łozrywka), Andy sztyjc podôwôł bala a Ted szczylôł tory. Blank ci tyż niy prziszło tymu mojimu kamratowi Tedowi dać ździebko pożyczanymu przocielowi spróbować. Richticzny kamrat chnet by sie łozgzukôł ale niy Andy.
I juzaś niy nastykło jim kóncyptu. Powandrowali do (terôzki i u nôs modernego) pubu, kaj udało jim sie stwórzyć atmósfyra richticznego chopskigo trefu przi piwie: roztomajte wice, wizgyrne kwilki cichóści, roztomajte szpasy, spólny lynzyk na chopske tymaty.
– Kiejbyś tak Ojgyn tam nôs bez cufal trefiół – pedziôł mi Ted – niy prziszôłbyś na te idy, iże my niy sóm kamratami. Możybnie beztóż, iże chopske kamractwo i ajnfachowô znajómość wyglóndajóm z boku fest podanie – łobie cychuje takô samô nónszalancjô – abo możno i skuli tego, co Andy jes dobrym szałszpilerym.
– Niy miarkuja Ojgyn – rzóńdziół dalszij mój kamrat Ted – boch ci go jesce niy łoglóndôł na binie. Bo tyż przecamć niy jes łón mojim richticznym przocielym.
Tyn Andy juzaś miyni, iże corôzki srogszô kwolba tyj usugi polygajóncyj na wynôjmówaniu „przociela” biere sie radzij ze potrzyby blank luźnyj, blank tyż niyzobowiónzujóncyj asisty, a niy – tak do łostatka – ze samotnóści.
– Niy idzie sam ło knółtlowanie kamractwa – pedziôł kiejsik mojimu kamratowi Tedowi Andy. – Terôzki żôdyn niy kce mieć hormiji, srogij czelodki bliskich przocieli, bo to za tela krympluje nasze żywobyci.
– Wiysz Ojgyn – jankornie spóminôł Ted – te kómyntôrze Andy’ego sóm po prôwdzie interesantne i k’rzeczy, ale róncz jô za to bula pijóndze, to eźli niy mie godzi sie gôdać, a jimu ... ino suchać?
Wiycie, tyn mój kamrat Ted zawdy miyło spóminôł dnioszki przetrôwióne ze Andym. Tyn Andy bół na isto galantnym fricym i bół Ted isty, iże nad różnica wiyku, mógli by łostać richticznymi kamratami.
– Wiysz Ojgyn – cióngnół dalszij Ted – gôdanie pyrsk wylazôwało nóm deczko niysporo i zawalato. Niy gôdalichmy do sia „chow sie!” i niy snochwiali my, niy łobiycowali my sie kolyjnych trefónków. Ino sztajfny handydruk, take szwerne podanie dłóni i niypewny uśmiych. Pôrã godzin niyskorzij już blank Ojgyn przepóminóm, jak tyż to tyn Andy wyglóndô ... alech mu zrobiół zdjyńci mobilniokym, bydzie mi sie łóne wyświytlało, kiej glingnie dó mie ...
– Cóż tyż to mi Ojgyn przilazło na myślónek? Przecamć łón nigdy już dó mie niy zaglingô.
Ale ja, tak prôwdóm to niy kciôłbych dożyć tego czasu, tyj kwilki kiej miasto ci richticznego kamrata i przociela, musiôłbych se lajstnóńć jakigo kerla, coby symnóm szôł do Pyjtra na piwo.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl